Dlaczego jest to 30 uciśnięć klatki piersiowej na dwa oddechy?

Stosunek uciśnięć klatki piersiowej do oddechów ratowniczych 30:2 opiera się na zasadach fizjologicznych i ma na celu zapewnienie skutecznej resuscytacji krążeniowo-oddechowej (CPR). Oto uzasadnienie tego stosunku:

1. Maksymalizacja krążenia krwi: Uciskanie klatki piersiowej jest głównym sposobem utrzymania krążenia krwi podczas RKO. Naciskając na klatkę piersiową, serce jest ściskane, co pomaga w wydalaniu krwi z serca do ciała. Celem jest wytworzenie wystarczającego ciśnienia i głębokości, aby zapewnić skuteczny przepływ natlenionej krwi do ważnych narządów, takich jak mózg i serce.

2. Minimalizacja przerw: Każdy oddech ratowniczy tymczasowo wstrzymuje uciskanie klatki piersiowej, co może przerwać przepływ krwi i zmniejszyć ogólną skuteczność RKO. Ograniczenie liczby oddechów pozwala na bardziej ciągłe uciśnięcia klatki piersiowej, a tym samym na bardziej równomierny dopływ natlenionej krwi do mózgu i innych narządów.

3. Optymalizacja dostarczania tlenu: Chociaż oddechy ratownicze dostarczają tlenu, nie są one głównym celem RKO podczas zatrzymania krążenia. Podstawowym celem jest utrzymanie krążenia krwi, ponieważ to ciągły przepływ krwi bogatej w tlen odżywia tkanki organizmu. Uciskanie klatki piersiowej pomaga w rozprowadzeniu zarówno tlenu dostępnego w krwiobiegu, jak i tlenu dostarczanego podczas oddechów ratowniczych.

4. Wydajność dla pojedynczego ratownika: Wykonanie 30 uciśnięć klatki piersiowej, a następnie 2 oddechów ratowniczych pozwala jednemu ratownikowi na prowadzenie ciągłej i nieprzerwanej RKO. Ten stosunek zmniejsza obciążenie fizyczne ratownika, jednocześnie zapewniając pacjentowi odpowiednią wentylację.

5. Przestrzeganie wytycznych i standardów: Stosunek 30:2 jest zalecany w międzynarodowych wytycznych dotyczących resuscytacji, w tym opublikowanych przez American Heart Association (AHA) i Europejską Radę Resuscytacji (ERC). Niniejsze wytyczne opierają się na szeroko zakrojonych badaniach i dowodach potwierdzających skuteczność tego wskaźnika w poprawie wskaźników przeżycia i wyników leczenia w przypadkach zatrzymania krążenia.

Ogólnie rzecz biorąc, stosunek uciśnięć klatki piersiowej do oddechów ratowniczych 30:2 ma na celu utrzymanie odpowiedniego krążenia krwi, minimalizację przerw, optymalizację dostarczania tlenu i zapewnienie skutecznego podejścia ratownikom w pojedynkę podczas RKO.