Co to jest chiladiti?

Chiladiti , zwana także dyskinezą dróg żółciowych , to stan nieprawidłowego funkcjonowania (dyskinezy) pęcherzyka żółciowego lub dróg żółciowych (układu przewodów, zwieraczy i innych struktur poza wątrobą, które transportują żółć z wątroby do jelita cienkiego). W związku z tym chiladiti jest uważane za zaburzenie czynnościowe dróg żółciowych.

Prezentacja kliniczna

Chiladiti zwykle objawia się bólem dróg żółciowych; stan ten może również przebiegać bezobjawowo lub powodować objawy przy braku bólu. Chiladiti można odróżnić od innych chorób dróg żółciowych, takich jak kamica żółciowa (kamica żółciowa) i zapalenie pęcherzyka żółciowego, poprzez wykluczenie tych chorób za pomocą badań obrazowych lub, w niektórych przypadkach, za pomocą endoskopowej cholangiopankreatografii wstecznej (ERCP).

Definicja i klasyfikacja

Dokładne definicje i klasyfikacja chiladiti były przedmiotem debaty wśród ekspertów. Niektórzy eksperci uważają, że chiladiti można zastąpić szerszym terminem „czynnościowa choroba pęcherzyka żółciowego”, który obejmuje również inne stany związane z nieprawidłową pracą dróg żółciowych, w tym dysfunkcję zwieracza Oddiego . Inni eksperci rozróżniają te schorzenia na podstawie ich obrazu klinicznego i patofizjologii.

Diagnoza

Chiladiti rozpoznaje się na podstawie wywiadu objawów i badania przedmiotowego pacjenta, w połączeniu z badaniami obrazowymi (takimi jak USG i cholangiopankreatografia rezonansu magnetycznego), aby wykluczyć inne przyczyny objawów ze strony dróg żółciowych. Do diagnozowania chiladiti można również zastosować endoskopową cholangiopankreatografię wsteczną (ERCP), chociaż zazwyczaj jest ona zarezerwowana dla przypadków, w których badania obrazowe nie dają jednoznacznych wyników.

Leczenie

Leczenie chiladiti zazwyczaj obejmuje leczenie objawowe, takie jak leki przeciwbólowe i modyfikacje diety w celu złagodzenia objawów. W niektórych przypadkach można wykonać endoskopową sfinkterotomię (chirurgiczne powiększenie zwieracza Oddiego) w celu poprawy przepływu żółci.

Prognoza

Rokowanie w przypadku chiladiti jest na ogół korzystne. Większość pacjentów odczuwa poprawę objawów po leczeniu zachowawczym, a stan rzadko prowadzi do poważnych powikłań.