Co to jest delirium hipoaktywne?

Maniaczenie hipoaktywne (znane również jako delirium apatyczne lub ciche delirium ) to podtyp delirium charakteryzujący się stanem zmniejszonej reakcji na środowisko. Pacjenci z majaczeniem hipoaktywnym mogą sprawiać wrażenie wycofanych i niereagujących, ze zmniejszoną aktywnością psychomotoryczną i zmniejszoną wypowiedzią werbalną. Mogą również mieć trudności z koncentracją i utrzymaniem przytomności. W niektórych przypadkach majaczenie hipoaktywne można pomylić z depresją lub demencją, ale ważne jest, aby rozróżnić te stany, ponieważ majaczenie jest potencjalnie odwracalne przy odpowiednim leczeniu.

Objawy delirium hipoaktywnego mogą obejmować:

* Zmniejszona reakcja na środowisko

* Zmniejszona aktywność psychomotoryczna

* Zmniejszona produkcja werbalna

* Trudności z koncentracją

* Trudność w zasypianiu

* Zachowanie wycofane

* Apatia

* Obojętność

* Dezorientacja

* Dezorientacja

* Upośledzenie pamięci

* Halucynacje

* Urojenia

Maniaczenie hipoaktywne może być spowodowane różnymi czynnikami, w tym:

* Leki

* Nadużywanie alkoholu lub narkotyków

* Infekcje

* Zaburzenia metaboliczne

* Stany neurologiczne

* Stany psychiczne

Leczenie majaczenia hipoaktywnego zazwyczaj obejmuje:

* Identyfikacja i leczenie przyczyny

* Zapewnienie opieki wspomagającej

* Leki łagodzące objawy

Rokowanie w przypadku majaczenia hipoaktywnego zależy od przyczyny i ciężkości majaczenia. Dzięki szybkiemu leczeniu większość przypadków hipoaktywnego majaczenia ustępuje w ciągu kilku dni lub tygodni. Jednakże w niektórych przypadkach objawy mogą utrzymywać się dłużej lub przejść do cięższej formy delirium.