Co to jest delirium hipoaktywne?
Maniaczenie hipoaktywne (znane również jako delirium apatyczne lub ciche delirium ) to podtyp delirium charakteryzujący się stanem zmniejszonej reakcji na środowisko. Pacjenci z majaczeniem hipoaktywnym mogą sprawiać wrażenie wycofanych i niereagujących, ze zmniejszoną aktywnością psychomotoryczną i zmniejszoną wypowiedzią werbalną. Mogą również mieć trudności z koncentracją i utrzymaniem przytomności. W niektórych przypadkach majaczenie hipoaktywne można pomylić z depresją lub demencją, ale ważne jest, aby rozróżnić te stany, ponieważ majaczenie jest potencjalnie odwracalne przy odpowiednim leczeniu.
Objawy delirium hipoaktywnego mogą obejmować:
* Zmniejszona reakcja na środowisko
* Zmniejszona aktywność psychomotoryczna
* Zmniejszona produkcja werbalna
* Trudności z koncentracją
* Trudność w zasypianiu
* Zachowanie wycofane
* Apatia
* Obojętność
* Dezorientacja
* Dezorientacja
* Upośledzenie pamięci
* Halucynacje
* Urojenia
Maniaczenie hipoaktywne może być spowodowane różnymi czynnikami, w tym:
* Leki
* Nadużywanie alkoholu lub narkotyków
* Infekcje
* Zaburzenia metaboliczne
* Stany neurologiczne
* Stany psychiczne
Leczenie majaczenia hipoaktywnego zazwyczaj obejmuje:
* Identyfikacja i leczenie przyczyny
* Zapewnienie opieki wspomagającej
* Leki łagodzące objawy
Rokowanie w przypadku majaczenia hipoaktywnego zależy od przyczyny i ciężkości majaczenia. Dzięki szybkiemu leczeniu większość przypadków hipoaktywnego majaczenia ustępuje w ciągu kilku dni lub tygodni. Jednakże w niektórych przypadkach objawy mogą utrzymywać się dłużej lub przejść do cięższej formy delirium.