Dlaczego nie podaje się środków wymiotnych nieprzytomnemu pacjentowi?
Zapobieganie aspiracji:U nieprzytomnych pacjentów występuje znacznie zwiększone ryzyko aspiracji, czyli przypadkowego wdychania zawartości żołądka do płuc. Ponieważ wymioty stymulują odruch wymiotny i wywołują wymioty, nieprzytomna osoba nie jest w stanie odpowiednio kontrolować tych działań. Zatem podanie środka wymiotnego może spowodować niezamierzoną aspirację, prowadzącą do poważnych powikłań ze strony układu oddechowego, w tym zapalenia płuc, a nawet śmierci.
Upośledzone odruchy obronne:Kiedy dana osoba jest nieprzytomna, jej odruchy ochronne, takie jak kaszel i krztuszenie się, są albo nieobecne, albo znacznie osłabione. Podanie środka wymiotnego nieprzytomnemu pacjentowi może spowodować niemożność usunięcia wymiocin z jamy ustnej i gardła. Może to prowadzić do zadławienia, co jeszcze bardziej zwiększa ryzyko aspiracji i naruszenia dróg oddechowych.
Niedrożność dróg oddechowych:Nieprzytomni pacjenci mogą mieć upośledzone napięcie mięśniowe i koordynację, co wpływa na zdolność utrzymania drożności dróg oddechowych. Wywoływanie wymiotów u takich osób może prowadzić do gromadzenia się wymiotowanego materiału w tylnej części gardła, a nawet tchawicy. Ta przeszkoda może blokować przepływ powietrza, powodując niewydolność oddechową i sytuacje potencjalnie zagrażające życiu.
Opóźnione wchłanianie toksyn:Jeśli nieprzytomnemu pacjentowi, który połknął toksynę, zostanie podany środek wymiotny, może to opóźnić wysiłki organizmu mające na celu wyeliminowanie szkodliwej substancji poprzez wymioty. To opóźnienie może wydłużyć czas wchłaniania toksyny do krwioobiegu, zwiększając jej toksyczność i potencjalnie pogarszając stan pacjenta.
Ocena medyczna:Przed podaniem środka wymiotnego pracownik służby zdrowia musi dokładnie ocenić stan pacjenta, w tym przyczynę utraty przytomności i wszelkie podstawowe problemy zdrowotne. Niektóre schorzenia lub urazy mogą powodować, że stosowanie wymiotów będzie przeciwwskazane lub może wymagać specjalnych środków ostrożności. U pacjenta nieprzytomnego przeprowadzenie takiej oceny może nie być możliwe, co może prowadzić do potencjalnych powikłań w przypadku podania leku wymiotnego bez odpowiedniej oceny.
Dlatego też, ze względu na ryzyko aspiracji, niedrożności dróg oddechowych, upośledzenia odruchów obronnych, opóźnionej eliminacji toksyn i braku możliwości przeprowadzenia właściwej oceny, stosowanie wymiotów jest bezwzględnie przeciwwskazane u nieprzytomnych pacjentów. Lekarze postępują zgodnie z tymi wytycznymi, aby priorytetowo traktować bezpieczeństwo i dobro swoich pacjentów.
