Dlaczego chemioterapię należy stosować u kobiety w ciąży?

Chemioterapia zazwyczaj nie jest leczeniem pierwszego rzutu u kobiet w ciąży chorych na raka. Ogólnie rzecz biorąc, w pierwszym trymestrze ciąży unika się chemioterapii ze względu na ryzyko teratogenności, która może powodować wady wrodzone. Jednakże w niektórych przypadkach chemioterapia może być konieczna w leczeniu agresywnych lub szybko postępujących nowotworów, które stanowią znaczne ryzyko dla zdrowia matki lub żywotności ciąży.

Jeżeli potencjalne ryzyko dla płodu przeważają nad potencjalnymi korzyściami dla matki, w drugim i trzecim trymestrze ciąży można stosować chemioterapię ostrożnie i rozważnie. Wyboru chemioterapeutyków dokonuje się z uwzględnieniem ich potencjalnego wpływu na płód, a czas i dawkowanie leczenia dostosowuje się tak, aby zminimalizować ryzyko.

Niezbędne jest ścisłe monitorowanie przez cały okres ciąży, obejmujące regularną opiekę prenatalną, ocenę dobrostanu płodu za pomocą USG i innych badań diagnostycznych oraz ciągłe konsultacje ze specjalistami medycyny matczyno-płodowej, onkologami i innymi właściwymi pracownikami służby zdrowia.

Należy zauważyć, że chemioterapia nie jest rutynowo stosowana u kobiet w ciąży i jest brana pod uwagę jedynie wtedy, gdy istnieje istotna potrzeba medyczna, równoważąc ryzyko i korzyści zarówno dla matki, jak i rozwijającego się płodu.