Co to jest chelatacja?

Terapia chelatująca to zabieg polegający na zastosowaniu środków chelatujących w celu usunięcia metali ciężkich i innych substancji toksycznych z organizmu. Czynniki chelatujące to substancje, które wiążą się z jonami metali, tworząc kompleks, który następnie może być wydalony z moczem.

Terapię chelatującą stosuje się w leczeniu różnych schorzeń, w tym:

* Zatrucie metalami ciężkimi, takimi jak ołów, rtęć i arszenik

* Przeciążenie żelazem, np. w przypadku hemochromatozy

* Złogi wapnia w tętnicach, np. w przypadku miażdżycy

*Zwyrodnienie plamki związane z wiekiem (AMD)

* Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD)

*Przewlekły ból

* Zmęczenie

* Niepłodność

Terapię chelatującą zazwyczaj podaje się dożylnie, ale można ją także podawać doustnie lub przezskórnie. Długość leczenia i dawka środka chelatującego będą się różnić w zależności od leczonego stanu.

Terapia chelatująca jest metodą kontrowersyjną i nie ma naukowego konsensusu co do jej skuteczności w przypadku większości schorzeń. Istnieją jednak pewne dowody na to, że może być skuteczny w leczeniu niektórych rodzajów zatruć metalami ciężkimi i przeciążenia żelazem.

Terapia chelatująca może powodować działania niepożądane, w tym:

* Mdłości

* Wymioty

* Biegunka

* Ból głowy

* Zmęczenie

* Skurcze mięśni

* Uszkodzenie nerek

* Uszkodzenie wątroby

Ważne jest, aby przed rozpoczęciem leczenia omówić z lekarzem ryzyko i korzyści terapii chelatującej.