Dlaczego w odniesieniu do osób z zespołem Downa używano terminu mongoloid?

Termin „mongoloid” był w przeszłości używany w odniesieniu do osób pochodzenia wschodnioazjatyckiego. Termin ten został po raz pierwszy ukuty przez niemieckiego anatoma Johanna Friedricha Blumenbacha pod koniec XVIII wieku w celu klasyfikacji ludzi na podstawie cech fizycznych, takich jak rysy twarzy i kolor skóry. Termin ten został później przyjęty w medycynie do opisania osób z zespołem Downa.

Użycie terminu mongoloid do opisania osób z zespołem Downa opierało się na przekonaniu, że osoby z tą chorobą mają pewne cechy fizyczne podobne do cech osób z Azji Wschodniej, takie jak fałd nakątny (fałd skórny pokrywający wewnętrzną część kącik oka) i spłaszczony profil twarzy. Jednak używanie tego terminu do opisania osób z zespołem Downa było problematyczne i uważane za obraźliwe, ponieważ utrwalało stereotypy i utwierdzało pogląd, że osoby z zespołem Downa z natury różnią się od innych.

Od tego czasu termin „mongoloidalny” został zastąpiony dokładniejszymi i pełnymi szacunku terminami, takimi jak „zespół Downa” lub „osoby z zespołem Downa”. Zmiana ta odzwierciedla zrozumienie, że zespół Downa to choroba genetyczna, która dotyka osoby ze wszystkich środowisk i że niewłaściwie jest używać etykiet rasowych lub etnicznych do opisywania osób cierpiących na tę chorobę.