Dlaczego komórki zabójcze powodują odrzucenie przeszczepu narządu?

Komórki zabójcze, znane również jako cytotoksyczne limfocyty T lub komórki NK, odgrywają kluczową rolę w mechanizmach obronnych układu odpornościowego przed obcymi najeźdźcami i nieprawidłowymi komórkami. Jednakże w kontekście przeszczepiania narządów aktywność komórek zabójczych może prowadzić do odrzucenia przeszczepionego narządu. Oto dlaczego:

1. Rozpoznawanie obcego antygenu :Po przeszczepieniu narządu układ odpornościowy biorcy rozpoznaje przeszczepiony narząd jako obcy ze względu na obecność różnych antygenów w jego komórkach. Te obce antygeny można zidentyfikować za pomocą komórek zabójczych.

2. Aktywacja komórek zabójczych :Rozpoznanie obcych antygenów powoduje aktywację komórek zabójczych. Te aktywowane komórki zabójcze stają się cytotoksyczne i rozwijają zdolność niszczenia komórek zawierających obce antygeny.

3. Atak na przeszczepione komórki narządów :Aktywowane komórki zabójcze następnie przenikają do przeszczepionego narządu i celują w jego komórki, w których zachodzi ekspresja obcych antygenów. Uwalniają substancje cytotoksyczne, takie jak perforyna i granzymy, które indukują apoptozę (programowaną śmierć komórki) w komórkach przeszczepionego narządu.

4. Kaskada odpowiedzi immunologicznej :Zniszczenie przeszczepionych komórek narządów przez komórki zabójcze inicjuje kaskadę odpowiedzi immunologicznej, w którą zaangażowane są inne składniki układu odpornościowego, takie jak makrofagi i przeciwciała. To jeszcze bardziej wzmacnia proces odrzucania.

5. Choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi (GVHD) :W niektórych przypadkach, takich jak przeszczep szpiku kostnego, komórki odpornościowe dawcy (w tym komórki zabójcze) mogą atakować własne tkanki biorcy, co prowadzi do stanu zwanego chorobą przeszczep przeciw gospodarzowi (GVHD). GVHD przyczynia się do odrzucenia przeszczepionego narządu i powoduje uszkodzenie różnych tkanek biorcy.

Aby zapobiec odrzuceniu narządu, biorcom przeszczepów podaje się zazwyczaj leki immunosupresyjne. Leki te hamują aktywność układu odpornościowego, w tym komórek zabójczych, i pomagają przedłużyć przeżycie przeszczepionego narządu. Jednakże immunosupresja zwiększa również ryzyko infekcji i innych powikłań. Zrównoważenie supresji immunologicznej w celu zapobiegania odrzuceniu przy jednoczesnej minimalizacji skutków ubocznych pozostaje wyzwaniem w medycynie transplantacyjnej.