Co oznacza niska liczba limfocytów?
Niska liczba limfocytów może być spowodowana różnymi schorzeniami i czynnikami, w tym:
Infekcje:Niektóre infekcje, takie jak infekcje wirusowe, takie jak odra, świnka i grypa, a także infekcje bakteryjne, takie jak gruźlica, mogą powodować przejściowy spadek liczby limfocytów.
Zaburzenia układu odpornościowego:Choroby autoimmunologiczne, w których układ odpornościowy omyłkowo atakuje tkanki, mogą prowadzić do limfocytopenii. Przykładami są reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń i autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna.
Zaburzenia szpiku kostnego:Choroby wpływające na szpik kostny, w którym wytwarzane są komórki krwi, mogą powodować małą liczbę limfocytów. Zaburzenia te obejmują białaczkę, chłoniaka, niedokrwistość aplastyczną i zespoły mielodysplastyczne.
Leki:Niektóre leki, takie jak leki stosowane w chemioterapii i leki immunosupresyjne stosowane w celu zapobiegania odrzuceniu narządu po przeszczepie, mogą powodować zmniejszenie liczby limfocytów.
HIV/AIDS:Zakażenie ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) uszkadza układ odpornościowy, prowadząc do utrzymującego się niskiego poziomu limfocytów, zwłaszcza limfocytów T CD4+, które odgrywają kluczową rolę w obronie immunologicznej.
Niedobory żywieniowe:Poważne niedożywienie, zwłaszcza niedobory witamin, takich jak witamina B12, witamina C i kwas foliowy, może powodować zmniejszenie produkcji limfocytów i niską liczbę limfocytów.
Splenomegalia:Powiększona śledziona (splenomegalia) może uwięzić i przechowywać limfocyty, co prowadzi do zmniejszenia liczby limfocytów w krwiobiegu.
Radioterapia:Radioterapia może wpływać na czynność szpiku kostnego i przejściowo zmniejszać produkcję limfocytów, co skutkuje małą liczbą limfocytów.
W większości przypadków niska liczba limfocytów nie jest poważnym stanem i może być przejściowa i ustąpić po leczeniu przyczyny podstawowej lub wyleczeniu infekcji bądź choroby. Jednakże utrzymująca się niska liczba limfocytów, zwłaszcza jeśli towarzyszą jej inne objawy lub oznaki choroby podstawowej, wymaga oceny i leczenia przez pracownika służby zdrowia w celu ustalenia przyczyny i zastosowania odpowiedniego leczenia.