Kiedy ludzie dowiedzieli się, że azbest powoduje międzybłoniaka?

Na początku XIX wieku pojawiały się doniesienia o rzadkim typie raka płuc u pracowników kopalni i fabryk azbestu. Jednak dopiero w XX wieku potwierdzono związek między narażeniem na azbest a międzybłoniakiem.

W 1906 roku dr Montague Murray z Londynu opublikował artykuł opisujący przypadek mężczyzny, który pracował jako tkacz azbestu i zmarł na międzybłoniaka. Dr Murray zasugerował, że włókna azbestu mogą powodować raka, ale jego odkryciom nie poświęcono zbyt wiele uwagi.

W latach trzydziestych XX wieku dr W.E. Cooke i dr Eric Selikoff przeprowadzili badanie wśród pracowników zajmujących się azbestem w Stanach Zjednoczonych. Odkryli, że ryzyko zachorowania na międzybłoniaka u pracowników wykonujących prace azbestowe było znacznie wyższe niż w populacji ogólnej. Badanie Cooke'a i Selikoffa dostarczyło mocnych dowodów na związek między narażeniem na azbest a międzybłoniakiem.

W następnych latach przeprowadzono więcej badań nad azbestem i międzybłoniakiem. Badania te potwierdziły, że narażenie na azbest jest główną przyczyną międzybłoniaka. Obecnie międzybłoniaka uważa się za chorobę, której można zapobiegać, a w wielu krajach stosowanie azbestu zostało zakazane lub surowo ograniczone.