Rak płaskonabłonkowy in situ powstający w wyniku przerostowego rogowacenia słonecznego z towarzyszącym rogiem skóry?
Obraz kliniczny: U 70-letniego mężczyzny, który w przeszłości był nadmiernie nasłoneczniony, na lewym policzku pojawiła się 2-centymetrowa, bezobjawowa, cielista grudka z rogiem pośrodku. Zmiana utrzymuje się od kilku miesięcy i powoli się powiększa.
Dermoskopia: Dermoskopia ujawnia dobrze odgraniczoną, rumieniową plamę z centralnym, hiperkeratotycznym czopem. Otaczająca skóra wykazuje uszkodzenia słoneczne, w tym teleangiektazje, elastozę słoneczną i liczne rogowacenia słoneczne.
Histopatologia: Biopsja zmiany wykazuje cechy zgodne z SCCIS powstałym w wyniku przerostowego rogowacenia słonecznego. Naskórek wykazuje wyraźny rozrost i atypię, z utratą normalnych grzbietów siatkówki i dysplastycznych keratynocytów. Naskórek zajmuje całą grubość, ale błona podstawna pozostaje nienaruszona. Pokrywająca je warstwa rogowa naskórka jest pogrubiona i wykazuje nadmierne rogowacenie. Ponadto występuje róg skórny, będący występem warstwy rogowej wypełnionej keratyną.
Diagnostyka różnicowa: Diagnostyka różnicowa tej zmiany uwzględnia inne formy raka skóry niebędącego czerniakiem, takie jak rak podstawnokomórkowy, a także zmiany łagodne, takie jak rogowacenie łojotokowe. Aby potwierdzić rozpoznanie SCCIS, konieczna jest biopsja.
Leczenie: Możliwości leczenia SCCIS powstałego w wyniku przerostowego rogowacenia słonecznego obejmują wycięcie chirurgiczne, miejscową chemioterapię i radioterapię. Wybór leczenia będzie zależał od wielkości i lokalizacji zmiany, a także ogólnego stanu zdrowia i preferencji pacjenta.
Prognoza: Rokowanie w przypadku SCCIS powstającego w przebiegu przerostowego rogowacenia słonecznego jest na ogół dobre, z niskim ryzykiem przerzutów. Jednak wczesna diagnoza i leczenie są ważne, aby zapobiec rozwojowi inwazyjnego raka płaskonabłonkowego, który może być trudniejszy w leczeniu.
