Co oznacza nagromadzenie się powietrza w przestrzeni opłucnej, powodujące niepełne rozszerzenie lub zapadnięcie się płuc?

Nagromadzenie powietrza w przestrzeni opłucnej powodujące niepełne rozszerzenie lub zapadnięcie się płuc nazywa się odmą opłucnową. W tym stanie powietrze przedostaje się do przestrzeni opłucnej, która jest potencjalną przestrzenią pomiędzy opłucną trzewną (pokrywającą płuca) a opłucną ciemieniową (wyścielającą jamę klatki piersiowej). Obecność powietrza w przestrzeni opłucnej zakłóca normalne podciśnienie, które utrzymuje rozprężone płuco, co prowadzi do częściowego lub całkowitego zapadnięcia się płuc.

Odma opłucnowa może wystąpić samoistnie (bez wyraźnej przyczyny) lub w wyniku urazu lub zabiegów medycznych. Można go sklasyfikować w następujący sposób:

1. Pierwotna spontaniczna odma opłucnowa:występuje u zdrowych osób bez współistniejącej choroby płuc. Często wiąże się z pęknięciem małych pęcherzyków wierzchołkowych (maleńkich kieszeni powietrznych) w płucach.

2. Wtórna spontaniczna odma opłucnowa:Występuje u osób ze współistniejącymi chorobami płuc, takimi jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), astma lub śródmiąższowa choroba płuc. Jest to spowodowane pęknięciem osłabionej tkanki płucnej.

3. Odma urazowa:Występuje w wyniku urazu klatki piersiowej, takiego jak rana kłuta, uraz tępym narzędziem lub złamanie żebra, przez co powietrze przedostaje się do jamy opłucnej.

4. Odma jatrogenna:Występuje jako powikłanie zabiegów medycznych, takich jak założenie wkłucia centralnego, nakłucie klatki piersiowej (usunięcie płynu z przestrzeni opłucnej) lub wentylacja mechaniczna.

Objawy odmy opłucnowej mogą obejmować nagły ból w klatce piersiowej, duszność, szybkie bicie serca i niepokój. Nasilenie objawów może się różnić w zależności od stopnia zapadnięcia się płuc. Leczenie zazwyczaj polega na podaniu tlenu i założeniu rurki do klatki piersiowej w celu usunięcia powietrza z przestrzeni opłucnej, umożliwiając w ten sposób ponowne rozprężenie płuc.