Czy można być anorektyczką i nie być wyjątkowo szczupłą?

Jadłowstręt psychiczny (AN) to poważne zaburzenie odżywiania charakteryzujące się intensywnym strachem przed przybraniem na wadze, niezdrowym pragnieniem bycia szczupłym i ograniczonym jedzeniem. Osoby z AN często mają zniekształcony obraz swojego ciała i mogą nadal postrzegać siebie jako osoby z nadwagą, nawet jeśli mają niebezpieczną niedowagę. Chociaż wiele osób z AN traci znaczną ilość masy ciała i staje się niezwykle szczupłych, nie zawsze tak jest. U niektórych osób można zdiagnozować AN, nie spełniając kryteriów niedowagi. Stan ten jest czasami określany jako atypowa jadłowstręt psychiczny.

Kryteria diagnostyczne atypowej jadłowstrętu psychicznego

Według kryteriów DSM-5, atypową jadłowstręt psychiczny charakteryzują wszystkie poniższe cechy:

- Intensywny strach przed przybraniem na wadze lub otyłością, nawet przy niedowadze

- zaburzenia w odczuwaniu własnego ciała, takie jak uczucie nadwagi lub zniekształcony obraz własnej wielkości lub kształtu

- Ograniczone spożycie pokarmu prowadzące do znacznie niskiej masy ciała w stosunku do wzrostu, wieku i płci

- Brak miesiączki (u kobiet, które osiągnęły okres dojrzewania)

Kryteria masy ciała w przypadku jadłowstrętu psychicznego

Tradycyjne kryteria jadłowstrętu psychicznego wymagają, aby dana osoba osiągnęła określony próg masy ciała. Określa się to poprzez obliczenie wskaźnika masy ciała (BMI), który jest miarą tkanki tłuszczowej na podstawie wzrostu i masy ciała. Niedowagę definiuje się jako BMI poniżej 18,5. Jednak u niektórych osób jadłowstręt psychiczny może zostać zdiagnozowany, nawet jeśli ich BMI przekracza 18,5. Może się to zdarzyć, jeśli spełniają wszystkie pozostałe kryteria diagnostyczne, a utrata masy ciała ma poważne konsekwencje fizyczne lub psychiczne.

Atypowa jadłowstręt psychiczny a bulimia

Nietypową jadłowstręt psychiczny można czasami pomylić z bulimią, innym zaburzeniem odżywiania. Osoby cierpiące na bulimię zazwyczaj objadają się, a następnie przeczyszczają, wymiotując, stosując środki przeczyszczające lub nadmiernie ćwicząc. Atypowa jadłowstręt psychiczny polega na ograniczaniu przyjmowania pokarmu i zazwyczaj nie występuje zachowanie przeczyszczające.

Leczenie jadłowstrętu psychicznego

Leczenie atypowej jadłowstrętu psychicznego zazwyczaj obejmuje połączenie opieki medycznej, psychoterapii i wsparcia żywieniowego. Celem leczenia jest przywrócenie prawidłowej wagi, rozwiązanie podstawowych problemów psychologicznych i zapobieganie nawrotom.