Jak diagnozuje się AVM?

Diagnozowanie malformacji tętniczo-żylnych (AVM) obejmuje połączenie technik obrazowych i oceny klinicznej. Oto podstawowe metody stosowane do diagnozowania AVM:

1. Badanie fizykalne:

- Pracownik służby zdrowia może przeprowadzić badanie fizykalne w celu wykrycia oznak i objawów związanych z AVM, takich jak przebarwienie skóry, obrzęk lub uczucie ciepła w dotkniętym obszarze.

2. Historia medyczna:

- Podanie szczegółowych informacji na temat historii choroby, w tym objawów i historii rodzinnej AVM, może pomóc w procesie diagnostycznym.

3. Testy obrazowe:

A. Tomografia komputerowa (CT):

- W tomografii komputerowej wykorzystuje się promieniowanie rentgenowskie w połączeniu z przetwarzaniem komputerowym w celu uzyskania przekrojowych obrazów ciała. Mogą ujawnić lokalizację i rozmiar AVM oraz dostarczyć informacji o otaczających strukturach.

B. Rezonans magnetyczny (MRI):

- Skany MRI wykorzystują silne magnesy i fale radiowe do generowania szczegółowych obrazów mózgu lub dotkniętej części ciała. MRI może dostarczyć cennych informacji na temat lokalizacji i zasięgu AVM oraz jego wpływu na otaczające tkanki.

C. Angiografia rezonansu magnetycznego (MRA):

- MRA to wyspecjalizowany rodzaj rezonansu magnetycznego, który koncentruje się na obrazowaniu naczyń krwionośnych. Może dostarczyć szczegółowych informacji na temat wzorców przepływu krwi i zidentyfikować nieprawidłowości związane z AVM.

D. Angiografia mózgowa lub cyfrowa angiografia subtrakcyjna (DSA):

- Angiografia mózgowa polega na wstrzyknięciu środka kontrastowego do tętnic w celu uwidocznienia naczyń krwionośnych za pomocą obrazowania rentgenowskiego. Jest uważana za złoty standard w diagnostyce AVM, ponieważ dostarcza dokładnych informacji o lokalizacji, rozmiarze AVM i anatomii otaczających naczyń krwionośnych.

4. Obrazowanie funkcjonalne:

- Do oceny funkcjonalnego wpływu AVM na otaczającą tkankę mózgową można zastosować funkcjonalne techniki obrazowania, takie jak funkcjonalny rezonans magnetyczny (fMRI), pozytonowa tomografia emisyjna (PET) lub emisyjna tomografia komputerowa pojedynczego fotonu (SPECT).

5. Testy neurologiczne:

- W zależności od lokalizacji i ciężkości AVM można wykonać badania neurologiczne w celu oceny funkcji poznawczych, zdolności motorycznych i percepcji zmysłowej. Testy te pomagają określić potencjalny wpływ AVM na funkcjonowanie mózgu.

6. Konsultacje ze specjalistami:

- W skomplikowanych przypadkach konieczna może okazać się konsultacja ze specjalistami, takimi jak neurolodzy, neurochirurdzy, neurointerwencjoniści czy specjaliści naczyniowi, w celu postawienia kompleksowej diagnozy i ustalenia najlepszego sposobu leczenia.

Należy pamiętać, że zastosowane konkretne testy diagnostyczne mogą się różnić w zależności od indywidualnego przypadku i podejrzenia lokalizacji AVM. Twój lekarz zaleci najodpowiedniejsze badania diagnostyczne na podstawie Twoich objawów i historii choroby.