Jak dżuma dymienicza wpłynęła na język angielski?

Dżuma miała kilka znaczących skutków dla języka angielskiego. Należą do nich:

- Wielka zmiana samogłosek:Dżuma, znana również jako Czarna Śmierć, spowodowała poważny niedobór siły roboczej w Anglii, ponieważ zabiła znaczną część populacji. W rezultacie wiele osób przeniosło się ze wsi do miast, aby podjąć nową pracę, przywożąc ze sobą własne regionalne dialekty. Ta mieszanka dialektów doprowadziła do szybkiej zmiany w wymowie samogłosek w języku angielskim, znanej jako Wielka Zmiana Samogłosek. Proces ten zasadniczo zmienił sposób wymowy wielu angielskich słów i położył podwaliny pod współczesną wymowę angielską.

- Różnorodność językowa:Wraz z nadejściem dżumy w Anglii nastąpił wzrost handlu międzynarodowego i wymiany kulturalnej. To wprowadziło do języka angielskiego nowe słowa i wyrażenia, zwłaszcza w takich dziedzinach, jak medycyna i nauka. W tym czasie do języka weszły takie słowa jak „kwarantanna” (od włoskiego „quarantena”) i „szpital” (od starofrancuskiego „hospitale”).

- Eufemizmy i tabu słów:Niszczycielska natura dżumy doprowadziła do silnego skojarzenia niektórych słów ze śmiercią i cierpieniem. W rezultacie rozwinęły się eufemizmy i tabu słowne, aby uniknąć bezpośredniego wspominania o zarazie. Na przykład w odniesieniu do tej choroby powszechnie używano terminu „czarna śmierć” zamiast „dżuma dymienicza”. Tę praktykę używania języka pośredniego do mówienia o drażliwych tematach nadal można zaobserwować we współczesnym języku angielskim.

- Utrata słownictwa:Poważne wyludnienie spowodowane zarazą doprowadziło do utraty wielu specjalistycznych słów i wyrażeń związanych z rolnictwem i rolnictwem, ponieważ wielu specjalistów w tych dziedzinach zginęło podczas pandemii. Spowodowało to lukę w języku angielskim dotyczącą niektórych technicznych aspektów życia na wsi.

- Zmiany społeczne i zmiany językowe:Głębokim zmianom społecznym i gospodarczym, które nastąpiły po dżumie, w tym upadkowi feudalizmu i powstaniu klasy kupieckiej, towarzyszyły zmiany językowe. Użycie francuskiego, który był językiem klas wyższych, zaczęło spadać, podczas gdy angielski zyskał na znaczeniu jako podstawowy język literatury i edukacji.

Te skutki dżumy dymieniczej na język angielski odzwierciedlają dalekosiężne konsekwencje pandemii i późniejsze przemiany, jakie przyniosła ona społeczeństwu i kulturze Anglii.