Dlaczego osocze jest nieożywionym składnikiem krwi?

Osocze, płynny składnik stanowiący około 55% objętości krwi, faktycznie jest klasyfikowane jako nieożywiony składnik krwi. Podczas gdy inne komórkowe składniki krwi, w tym czerwone krwinki (erytrocyty), białe krwinki (leukocyty) i płytki krwi (trombocyty), są żywe, osocze można uznać za nieożywioną macierz zewnątrzkomórkową. Oto kilka powodów:

Brak metabolizmu komórkowego:Osocze, w przeciwieństwie do żywych komórek, nie przeprowadza metabolizmu komórkowego. Nie ma jądra, mitochondriów ani innych organelli niezbędnych do produkcji energii, syntezy białek i funkcji komórkowych.

Skład obojętny:Osocze składa się z różnych rozpuszczonych jonów, białek, hormonów i produktów przemiany materii, ale brakuje mu właściwości samoorganizacji i samonaprawy charakterystycznych dla żywych organizmów.

Brak struktury komórkowej:W przeciwieństwie do żywych komórek, plazma nie jest zorganizowana w uporządkowaną całość. Zasadniczo jest to wodny roztwór cząsteczek znajdujący się w krwiobiegu.

Brak wzrostu i reprodukcji:Osocze nie ma zdolności samodzielnego wzrostu, podziału ani reprodukcji. Skład osocza jest utrzymywany poprzez różne procesy zachodzące w organizmie, w tym wymianę substancji z innymi przedziałami i regulację przez narządy, takie jak wątroba i nerki.

Natura niereplikacyjna:Osocze nie jest samoreplikujące, co oznacza, że ​​nie jest w stanie wytworzyć nowego osocza ani innych komórek krwi.

Chociaż osocze jest niezbędne do utrzymania objętości krwi, transportu substancji i ułatwiania wielu procesów fizjologicznych, brakuje mu cech charakterystycznych organizmów żywych. Dlatego jest uważany za nieożywiony składnik krwi.