Jakie są statystyki dotyczące cukrzycy 1 w porównaniu z 2?

Cukrzyca typu 1 (T1D)

* Częstość występowania:Około 1,25 miliona Amerykanów ma T1D, czyli około 1 na 300 osób.

* Wiek zachorowania:T1D diagnozuje się zazwyczaj u dzieci i młodych dorosłych, ze szczytem zachorowań w wieku od 10 do 14 lat.

* Czynniki ryzyka:Uważa się, że czynniki genetyczne (takie jak występowanie T1D w rodzinie), niektóre choroby autoimmunologiczne i czynniki środowiskowe (takie jak infekcje wirusowe) odgrywają rolę w rozwoju T1D.

* Objawy:Objawy T1D obejmują częste oddawanie moczu, zwiększone pragnienie, nadmierny głód, utratę wagi, zmęczenie i niewyraźne widzenie.

* Leczenie:T1D leczy się insulinoterapią, która polega na przyjmowaniu zastrzyków insuliny lub stosowaniu pompy insulinowej w celu regulacji poziomu cukru we krwi.

* Rokowanie:Przy właściwym leczeniu osoby chore na T1D mogą prowadzić zdrowe, pełne życie. Jednak stan ten może prowadzić do powikłań, takich jak choroby serca, udar, niewydolność nerek, ślepota i uszkodzenie nerwów.

Cukrzyca typu 2 (T2D)

* Częstość występowania:Około 30,3 miliona Amerykanów cierpi na T2D, czyli około 1 na 10 osób.

* Wiek zachorowania:T2D zwykle rozwija się u dorosłych w wieku powyżej 45 lat, ale coraz częściej występuje u osób młodszych.

* Czynniki ryzyka:Czynniki ryzyka T2D obejmują otyłość, występowanie T2D w rodzinie, określone grupy etniczne, brak aktywności fizycznej i niezdrową dietę.

* Objawy:Objawy T2D mogą być łagodne lub pozostać niezauważone i mogą obejmować zmęczenie, zwiększone pragnienie, częste oddawanie moczu, wzmożony głód, niewyraźne widzenie i wolno gojące się rany.

* Leczenie:T2D leczy się zmianami stylu życia (takimi jak utrata masy ciała, zdrowe odżywianie i aktywność fizyczna), przyjmowaniem leków doustnych i/lub insulinoterapią.

* Rokowanie:Przy właściwym leczeniu osoby z T2D mogą prowadzić zdrowe, pełne życie. Jednak stan ten może prowadzić do powikłań, takich jak choroby serca, udar, niewydolność nerek, ślepota i uszkodzenie nerwów.