Na czym polega podejście do trudności w uczeniu się?
Podejście do osób niepełnosprawnych w uczeniu się
Podejście do zaburzeń emocjonalnych oparte na trudnościach w uczeniu się pojawiło się w latach sześćdziesiątych XX wieku jako alternatywa dla medycznego modelu choroby psychicznej. Podejście to podkreśla rolę deficytów poznawczych i akademickich w zaburzeniach emocjonalnych. Opiera się na założeniu, że problemy emocjonalne i behawioralne są spowodowane podstawowymi trudnościami w uczeniu się, takimi jak dysleksja, dysgrafia i dyskalkulia. Zwolennicy tego podejścia uważają, że trudności w uczeniu się mogą zakłócać zdolność dziecka do osiągania sukcesów w szkole i rozwijania zdrowych relacji.
Podejście dotyczące trudności w uczeniu się było krytykowane z kilku powodów. Po pierwsze, ma zbyt wąski zakres. Koncentruje się na deficytach poznawczych i akademickich, ale ignoruje inne ważne czynniki, które mogą przyczyniać się do zaburzeń emocjonalnych, takie jak ubóstwo, trauma i problemy rodzinne. Po drugie, podejście opiera się na założeniu, że trudności w uczeniu się są przyczyną zaburzeń emocjonalnych, ale nie ma badań potwierdzających to twierdzenie. Wreszcie podejście to było krytykowane za to, że prowadzi do nadmiernego diagnozowania trudności w uczeniu się.
Pomimo tej krytyki podejście oparte na trudnościach w uczeniu się wniosło istotny wkład w dziedzinę zaburzeń emocjonalnych. Podniosło świadomość roli deficytów poznawczych i akademickich w zaburzeniach emocjonalnych i doprowadziło do opracowania nowych interwencji edukacyjnych dla dzieci z problemami emocjonalnymi i behawioralnymi.
Oto niektóre z kluczowych zasad podejścia opartego na trudnościach w uczeniu się:
* Problemy emocjonalne i behawioralne są spowodowane trudnościami w uczeniu się.
* Trudności w uczeniu się mogą zakłócać zdolność dziecka do osiągania sukcesów w szkole i rozwijania zdrowych relacji.
* Dzieci z problemami emocjonalnymi i behawioralnymi powinny być badane pod kątem trudności w uczeniu się.
* Interwencje edukacyjne dla dzieci z problemami emocjonalnymi i behawioralnymi powinny uwzględniać ich trudności w uczeniu się.
Mocne strony podejścia opartego na trudnościach w uczeniu się
* Zapewnia jasne i konkretne wyjaśnienie zaburzeń emocjonalnych.
* Oferuje ramy dla zrozumienia związku między trudnościami w uczeniu się a zaburzeniami emocjonalnymi.
* Doprowadził do opracowania skutecznych interwencji edukacyjnych dla dzieci z problemami emocjonalnymi i behawioralnymi.
Słabości podejścia opartego na trudnościach w uczeniu się
* Zbyt wąski zakres. Ignoruje inne ważne czynniki, które mogą przyczynić się do zaburzeń emocjonalnych, takie jak ubóstwo, trauma i problemy rodzinne.
* W oparciu o założenie, że trudności w uczeniu się są przyczyną zaburzeń emocjonalnych, ale nie ma badań potwierdzających to twierdzenie.
* Doprowadził do nadmiernej diagnozy trudności w uczeniu się.
