Jak leczy się chorobę Wilsona?
1. Leki:
- Środki chelatujące: Leki te wiążą się z miedzią w organizmie i pomagają usunąć ją z moczem. Typowe środki chelatujące stosowane w chorobie Wilsona obejmują:
- Penicylamina (Cuprimina)
- Trientyn (Sypryna)
- Tetratiomolibdenian (tiomolibdeniany)
2. Suplementacja cynku:
- Cynk, niezbędny minerał, zmniejsza wchłanianie miedzi z jelit i wspomaga jej eliminację z organizmu.
- Można przepisać octan lub siarczan cynku w celu zmniejszenia wchłaniania miedzi w jelitach.
3. Modyfikacja diety:
- Utrzymanie diety o niskiej zawartości miedzi ma kluczowe znaczenie w leczeniu choroby Wilsona.
- Należy ograniczyć żywność bogatą w miedź, taką jak wątroba, skorupiaki, orzechy, nasiona i produkty kakaowe.
- Dietetycy mogą udzielić wskazówek dotyczących stworzenia zbilansowanej diety o kontrolowanej zawartości miedzi.
4. Przeszczep wątroby:
- W przypadkach, gdy choroba Wilsona spowodowała ciężkie uszkodzenie wątroby, można rozważyć przeszczep wątroby.
- Przeszczep wątroby zastępuje uszkodzoną wątrobę zdrową, co pozwala na przywrócenie prawidłowej funkcji wątroby i usunięcie nadmiaru miedzi.
5. Ogólna opieka wspomagająca:
- Regularne monitorowanie i badanie czynności wątroby, poziomu miedzi i innych powiązanych parametrów jest niezbędne do śledzenia postępu choroby i odpowiedzi na leczenie.
- W razie potrzeby można przepisać leki łagodzące objawy, takie jak ból, nudności lub problemy neurologiczne.
- Wsparcie psychologiczne i emocjonalne może być ważne ze względu na przewlekły charakter choroby i jej wpływ na codzienne życie.
Dla osób cierpiących na chorobę Wilsona niezwykle ważne jest ścisłe przestrzeganie planu leczenia zgodnie z zaleceniami zespołu medycznego. Przestrzeganie schematów leczenia, regularne monitorowanie i zmiany stylu życia są niezbędne do skutecznego leczenia i zapobiegania długotrwałym powikłaniom.
