Dlaczego krzyczysz, raniąc własne uszy?
Oto jak to działa:kiedy krzyczysz, fale dźwiękowe przemieszczają się w powietrzu i do kanału słuchowego. Kanał słuchowy to rurka prowadząca do błony bębenkowej, która jest cienką membraną oddzielającą ucho zewnętrzne od ucha środkowego. Kiedy fale dźwiękowe uderzają w błonę bębenkową, zaczyna ona wibrować. Wibracje te są następnie przenoszone do kości ucha środkowego, które wzmacniają dźwięk i przesyłają go do ucha wewnętrznego.
Ucho wewnętrzne to złożona struktura zawierająca ślimak – narząd w kształcie spirali wyłożony maleńkimi komórkami włoskowatymi. Te komórki rzęsate są odpowiedzialne za przekształcanie wibracji dźwiękowych w sygnały elektryczne wysyłane do mózgu. Kiedy dźwięk jest zbyt głośny, może uszkodzić komórki rzęsate, powodując ich śmierć lub utratę wrażliwości. Uszkodzenie to może prowadzić do utraty słuchu, szumów usznych (dzwonienia lub brzęczenia w uszach) i innych problemów ze słuchem.
Zatem następnym razem, gdy poczujesz potrzebę krzyku, zastanów się dwa razy! Nie warto ryzykować uszkodzenia słuchu.
