Co uważa się za szybkie leczenie wstrząsu septycznego?

Wczesne rozpoznanie i szybkie leczenie mają kluczowe znaczenie dla poprawy wyników leczenia wstrząsu septycznego. Kampania Surviving Sepsis (SSC) zaleca następujące cele szybkiego leczenia:

1. Wczesne rozpoznanie i resuscytacja:

- Sepsę należy podejrzewać u pacjentów z podejrzeniem zakażenia i objawami zespołu ogólnoustrojowej reakcji zapalnej (SIRS), w tym gorączką, dreszczami, tachykardią, przyspieszonym oddechem i splątaniem.

- W przypadku podejrzenia wstrząsu septycznego należy niezwłocznie wykonać odpowiednie badania, takie jak posiew krwi i oznaczenie poziomu mleczanu.

- Wczesne podanie płynów dożylnych (IV) i leków wazopresyjnych jest niezbędne, aby przywrócić perfuzję tkanek i zapobiec uszkodzeniu narządów.

2. Interwencje wymagające czasu:

- Zalecany czas podania antybiotyku to jedna godzina od rozpoznania wstrząsu septycznego.

- Antybiotyki o szerokim spektrum działania należy wybierać w oparciu o podejrzewany patogen i lokalne wzorce oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe.

- Jeśli początkowe antybiotyki empiryczne nie są skuteczne lub patogen zostanie zidentyfikowany, należy odpowiednio dostosować antybiotyki.

- W przypadku pacjentów wymagających leków wazopresyjnych celem jest osiągnięcie średniego ciśnienia tętniczego (MAP) wynoszącego 65 mmHg lub więcej w ciągu pierwszej godziny.

3. Kontrola źródła i kontrola infekcji:

- Wczesna identyfikacja źródła zakażenia ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia odpowiedniego leczenia. Może to obejmować procedury takie jak oczyszczanie rany, drenaż ropnia lub usuwanie zainfekowanych urządzeń.

- Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji, należy przestrzegać odpowiednich środków kontroli infekcji, takich jak higiena rąk, stosowanie barier ochronnych i czyszczenie środowiska.

4. Monitorowanie i terapia ukierunkowana na cel:

- Ścisłe monitorowanie parametrów życiowych, w tym ciśnienia krwi, tętna, częstości oddechów, wydalania moczu i stanu psychicznego, ma kluczowe znaczenie dla oceny skuteczności leczenia i identyfikacji wszelkich oznak pogorszenia.

- Terapia ukierunkowana na cel obejmuje zindywidualizowane cele leczenia, takie jak określone cele w zakresie resuscytacji płynowej, cele w zakresie natlenienia i parametry hemodynamiczne, w celu optymalizacji wyników leczenia pacjenta.

Przestrzegając tych pilnych interwencji i natychmiastowych zaleceń dotyczących leczenia, pracownicy służby zdrowia mogą zwiększyć szanse na skuteczne leczenie i powrót do zdrowia po wstrząsie septycznym.