Jaka jest patofizjologia posocznicy?

Posocznica lub posocznica to stan potencjalnie zagrażający życiu, który występuje, gdy reakcja organizmu na infekcję uszkadza własne tkanki. Kiedy procesy zwalczania infekcji włączają się w organizmie, powodują one słabe i nieprawidłowe funkcjonowanie narządów. Sepsa może przekształcić się w wstrząs septyczny.

Dokładna patofizjologia posocznicy jest złożona i obejmuje rozregulowaną ogólnoustrojową reakcję zapalną na infekcję, prowadzącą do uszkodzenia tkanek, dysfunkcji narządów i potencjalnie śmierci. Oto przegląd kluczowych etapów patofizjologii posocznicy:

1. Zakażenie i przedostanie się patogenu:

- Posocznica zwykle rozpoczyna się od pierwotnej infekcji w określonym miejscu organizmu, takiej jak zapalenie płuc, infekcja dróg moczowych, infekcja skóry lub infekcja w obrębie jamy brzusznej.

- Zakażenie może być spowodowane przez różne mikroorganizmy, w tym bakterie, grzyby lub wirusy.

- Patogen atakuje tkanki żywiciela i inicjuje odpowiedź zapalną.

2. Odpowiedź zapalna:

- W odpowiedzi na infekcję organizm wywołuje reakcję zapalną, aby wyeliminować patogen i zapobiec jego rozprzestrzenianiu się.

- Układ odpornościowy aktywuje białe krwinki, uwalniając mediatory stanu zapalnego, takie jak cytokiny (np. interleukina-1, interleukina-6, czynnik martwicy nowotworu alfa) i chemokiny.

- Mediatory te powodują rozszerzenie naczyń, zwiększoną przepuszczalność naczyń i rekrutację komórek odpornościowych do miejsca zakażenia.

3. Zapalenie ogólnoustrojowe:

- W ciężkich przypadkach reakcja zapalna staje się ogólnoustrojowa, prowadząc do posocznicy.

- Nadmierne uwalnianie mediatorów stanu zapalnego do krwioobiegu powoduje zespół rozregulowanej ogólnoustrojowej reakcji zapalnej (SIRS).

4. Dysfunkcja mikrokrążenia:

- Mediatory stanu zapalnego uszkadzają komórki śródbłonka wyściełające naczynia krwionośne, prowadząc do dysfunkcji mikrokrążenia.

- Powoduje to zwiększoną przepuszczalność naczyń włosowatych, wyciek płynów i obrzęk tkanek.

- Wyciek płynu i białek z naczyń krwionośnych do tkanek powoduje niedociśnienie, zmniejszoną perfuzję tkanek i upośledzenie dostarczania tlenu do narządów.

5. Dysfunkcja narządów:

- Upośledzona perfuzja tkanek i dostarczanie tlenu prowadzą do dysfunkcji narządów.

- Może to mieć wpływ na ważne narządy, takie jak płuca, nerki, wątroba, serce i mózg.

- Dysfunkcja narządów objawia się przyspieszonym oddechem, skąpomoczem, splątaniem i zmienionym stanem psychicznym.

6. Niedociśnienie i wstrząs:

- Niedociśnienie jest częstą cechą posocznicy wynikającą z rozszerzenia naczyń, zmniejszonego ogólnoustrojowego oporu naczyniowego i zaburzeń czynności serca.

- Jeżeli pomimo odpowiedniej resuscytacji płynowej średnie ciśnienie tętnicze spadnie poniżej 65 mmHg, mówimy o wstrząsie septycznym.

7. Zaburzenia krzepnięcia:

- Posocznica może również wywołać rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe (DIC), stan charakteryzujący się rozległą aktywacją kaskady krzepnięcia.

- DIC prowadzi do powstawania małych skrzepów krwi w całym organizmie, które mogą utrudniać przepływ krwi, uszkadzać tkanki i powodować powikłania krwotoczne.

8. Immunosupresja:

- Długotrwała posocznica może skutkować immunosupresją, osłabiając zdolność organizmu do skutecznego zwalczania infekcji.

- Rozregulowana odpowiedź zapalna może tłumić funkcję komórek odpornościowych i utrudniać usuwanie patogenów.

9. Niewydolność wielonarządowa i śmierć:

- Jeśli posocznica nie zostanie szybko rozpoznana i leczona, może prowadzić do zespołu postępującej dysfunkcji wielonarządowej (MODS).

- MODS wiąże się z niewydolnością wielu układów narządów i wiąże się z dużą śmiertelnością.