Z czego wynika autoimmunologiczna niedokrwistość homiletyczna?

Autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna to stan, w którym układ odpornościowy organizmu omyłkowo atakuje własne czerwone krwinki. Może to wynikać z różnych czynników, w tym:

- Ciepła autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna (WAIHA): Występuje, gdy przeciwko czerwonym krwinkom wytwarzane są przeciwciała typu IgG. Przeciwciała te wiążą się z powierzchnią czerwonych krwinek w temperaturze ciała, aktywując białka dopełniacza i prowadząc do zniszczenia czerwonych krwinek.

- Choroba zimnej aglutyniny: Jest ona spowodowana przez przeciwciała typu IgM, zwane zimnymi aglutyninami, które w niskich temperaturach wiążą się z czerwonymi krwinkami, prowadząc do aglutynacji i zniszczenia czerwonych krwinek.

- Napadowa zimna hemoglobinuria (PCH): Jest to rzadka postać autoimmunologicznej niedokrwistości hemolitycznej wywołana ekspozycją na niskie temperatury. Pod wpływem niskich temperatur aktywują się białka dopełniacza, co powoduje masowe zniszczenie czerwonych krwinek i uwolnienie hemoglobiny do moczu.

- Lekowa autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna: Niektóre leki, takie jak penicylina, cefalosporyny, chinina i metylodopa, mogą czasami wywoływać reakcje autoimmunologiczne, prowadzące do zniszczenia czerwonych krwinek.

- Idiopatyczna autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna: W niektórych przypadkach dokładna przyczyna autoimmunologicznej niedokrwistości hemolitycznej jest nieznana, co prowadzi do określenia „idiopatyczna autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna”.