Leiszmanioza? - Odpowiedzi
Wyróżnia się trzy główne postacie kliniczne leiszmaniozy:
1. Leiszmanioza trzewna (VL) jest najpoważniejszą postacią choroby, charakteryzującą się gorączką, utratą masy ciała, anemią i powiększeniem śledziony. Nieleczona często kończy się śmiercią.
2. Leiszmanioza skórna (CL) charakteryzuje się występowaniem zmian skórnych, od samogojących się wrzodów po zniekształcające guzki i blaszki.
3. Leiszmanioza śluzówkowo-skórna (MCL) jest najcięższą postacią leiszmaniozy skórnej, charakteryzującą się zniszczeniem tkanki błony śluzowej nosa, ust i gardła.
Leiszmanioza stanowi problem zdrowia publicznego w wielu częściach świata, a każdego roku szacuje się, że liczba nowych przypadków VL wynosi 1,3 miliona. Najczęściej występuje w tropikach i subtropikach, szczególnie w Ameryce Południowej, Afryce Wschodniej i Azji Południowo-Wschodniej.
Rozpoznanie leiszmaniozy zwykle przeprowadza się na podstawie badania mikroskopowego rozmazów lub posiewów tkanek. Leczenie zazwyczaj polega na stosowaniu pięciowartościowych antymonów, takich jak stiboglukonian sodu lub paromomycyna.
Zapobieganie leiszmaniozie polega na unikaniu ukąszeń much piaskowych, na przykład noszeniu długich rękawów i spodni, stosowaniu środków odstraszających owady i spaniu pod moskitierami.