Na czym opiera się pamięć immunologiczna?
1. Rozpoznawanie antygenu:
Podczas infekcji komórki prezentujące antygen (APC) wychwytują i prezentują antygeny pochodzące od patogenu komórkom odpornościowym. Antygeny te są rozpoznawane przez limfocyty B i T, które ulegają aktywacji i proliferacji.
2. Tworzenie komórek pamięci B:
Aktywowane komórki B różnicują się w komórki plazmatyczne, które wytwarzają przeciwciała specyficzne dla antygenu. Niektóre komórki B rozwijają się dalej w komórki B pamięci. Komórki te mają długą żywotność i pozostają w organizmie po wyleczeniu infekcji.
3. Tworzenie komórek T pamięci:
Aktywowane komórki T dają również początek komórkom T pamięci. Istnieją dwa główne typy komórek T pamięci:komórki T pamięci centralnej (Tcm) i komórki T pamięci efektorowej (Tem). Komórki Tcm znajdują się w tkankach limfoidalnych, podczas gdy komórki Tem krążą po całym organizmie, zapewniając szybką odpowiedź immunologiczną.
4. Ponowna ekspozycja na antygen:
Po ponownym kontakcie z tym samym patogenem komórki B i komórki T pamięci szybko rozpoznają antygen. To rozpoznanie wywołuje szybką i silną odpowiedź immunologiczną.
5. Produkcja przeciwciał i odporność komórkowa:
Limfocyty B pamięci szybko różnicują się w komórki plazmatyczne wytwarzające przeciwciała po ponownym kontakcie z antygenem. Przeciwciała te neutralizują patogen, zapobiegając infekcji. Limfocyty T pamięci mogą bezpośrednio niszczyć zakażone komórki lub aktywować inne komórki odpornościowe w celu wyeliminowania patogenu.
6. Efekt wzmacniający:
Kolejne spotkania z tym samym patogenem dodatkowo wzmacniają pamięć immunologiczną. Nazywa się to efektem wzmocnienia. Każda kolejna ekspozycja prowadzi do szybszej i silniejszej odpowiedzi immunologicznej, zapewniając lepszą ochronę przed patogenem.
Pamięć immunologiczna jest kluczowa dla długotrwałej odporności i ochrony przed infekcjami. Umożliwia układowi odpornościowemu szybką i skuteczną reakcję na wcześniej napotkane patogeny, zapobiegając lub minimalizując nasilenie kolejnych infekcji.
