Czym są bakterie oporne na MRSA?

Metycylinooporny Staphylococcus aureus (MRSA) to infekcja bakteryjna oporna na wiele antybiotyków, w tym na metycylinę i inne antybiotyki beta-laktamowe (penicylina, amoksycylina, cefalosporyny, karbapenemy). Bakterie te często występują w szpitalach, domach opieki i innych placówkach opieki zdrowotnej, ale mogą również rozprzestrzeniać się w społeczeństwie. MRSA może powodować szereg infekcji, w tym zakażenia skóry, zakażenia krwi i zapalenie płuc.

Jednym z mechanizmów oporności jest wytwarzanie genu mecA, który koduje zmodyfikowane białko wiążące penicylinę (PBP2a), które ma niskie powinowactwo do większości leków przeciwdrobnoustrojowych β-laktamowych, czyniąc bakterie opornymi na środki przeciwdrobnoustrojowe z klasy β-laktamowej, w tym metycylina.

MRSA jest częstą przyczyną infekcji skóry, takich jak liszajec, zapalenie tkanki łącznej i ropnie. Może również powodować poważniejsze infekcje, takie jak zakażenia krwi, zapalenie płuc i zakażenia miejsca operowanego. Zakażenia MRSA mogą być trudne w leczeniu, ponieważ są one oporne na wiele powszechnie stosowanych antybiotyków.

MRSA to rodzaj bakterii Staphylococcus aureus (gronkowiec). Bakterie gronkowca występują na skórze i w nosie wielu zdrowych osób i zwykle nie powodują żadnych problemów. Jednak niektóre bakterie gronkowca mogą powodować infekcje, takie jak czyraki, ropnie i zapalenie płuc.

MRSA to rodzaj bakterii gronkowca oporny na wiele antybiotyków, w tym na metycylinę. Metycylina jest rodzajem penicyliny i jest często stosowana w leczeniu infekcji gronkowcem. Jednakże bakterie MRSA są w stanie wytwarzać enzym rozkładający metycylinę, przez co antybiotyk staje się nieskuteczny.