Jak rozprzestrzeniała się dżuma dymienicza?
1. Przenoszenie się z gryzoni na pchły :Szczury i inne gryzonie służą jako naturalne rezerwuary *Yersinia pestis*. Kiedy pchły żywią się zakażonym gryzoniem, połykają bakterie wraz z mączką z krwią.
2. Przenoszenie się z pcheł na ludzi :Po zjedzeniu zarażonego gryzonia pchły same ulegają zakażeniu. Kiedy następnie żywią się ludzkim żywicielem, mogą przenosić bakterie poprzez ukąszenia.
3. Przenoszenie się z człowieka na pchły :U zakażonych ludzi mogą rozwinąć się dymienice, czyli powiększone węzły chłonne. Pchły żerujące na tych dymieniach mogą nabyć bakterie i przekazać je innym ludziom, którymi się żywią.
4. Przenoszenie przez kropelki oddechowe :W niektórych przypadkach, zwłaszcza w postaci płucnej dżumy, zakażenie może nastąpić drogą kropelkową. Dzieje się tak, gdy zarażona osoba kaszle lub kicha, uwalniając do powietrza kropelki zawierające *Yersinia pestis*, które mogą być wdychane przez inne osoby.
5. Bezpośredni kontakt z zakażonymi płynami lub tkankami :Do przeniesienia może dojść również poprzez bezpośredni kontakt z zakażonymi płynami ustrojowymi lub tkankami, np. poprzez ukąszenia lub zadrapania zakażonych zwierząt lub kontakt ze skażonymi tuszami.
Dżuma rozprzestrzenia się głównie poprzez ukąszenia zakażonych pcheł, ale mogą wystąpić również inne sposoby przenoszenia. Po zadomowieniu się w populacji ludzkiej choroba może szybko się rozprzestrzeniać ze względu na skuteczne przenoszenie przez wektory pcheł i wysoką śmiertelność związaną z nieleczonymi infekcjami dżumy.
