Kiedy rozprzestrzeniła się ospa?

Ospa istnieje od tysięcy lat i była kiedyś jedną z najbardziej wyniszczających chorób znanych ludzkości. Jej dokładne pochodzenie jest niepewne, ale dowody sugerują, że ospa mogła pochodzić ze starożytnego Egiptu lub Indii.

Z biegiem czasu ospa rozprzestrzeniła się na cały świat poprzez handel, podróże i konflikty zbrojne. Epidemie ospy prawdziwej zostały udokumentowane w licznych źródłach historycznych, m.in. w starożytnych Chinach, Grecji i Rzymie. Choroba miała znaczący wpływ na populacje na przestrzeni dziejów, często dziesiątkując społeczności i pozostawiając ocalałych z poważnymi bliznami i niepełnosprawnością.

Podczas europejskiej kolonizacji obu Ameryk ospa została wprowadzona do rdzennej ludności półkuli zachodniej, która nie była wcześniej odporna na tę chorobę. Epidemie ospy spowodowały katastrofalne zniszczenia wśród społeczności tubylczych, przyczyniając się do spadku populacji i zakłóceń społecznych, jakich doświadczają plemiona indiańskie.

W XVIII wieku ospa stała się poważnym problemem narodów europejskich ze względu na wysoką śmiertelność i zakłócenia, jakie powodowała w działalności wojskowej i gospodarczej. Podjęto wysiłki w celu opracowania metod zapobiegania i leczenia, co zaowocowało rozwojem szczepień i szczepień przeciwko ospie. Szczepienie na ospę polegało na celowym narażeniu osób na wirusa ospy prawdziwej w kontrolowany sposób w celu budowania odporności, ale praktyka ta niosła ze sobą ryzyko i mogła prowadzić do powikłań.

Powszechne przyjęcie szczepień przeciwko ospie, wprowadzone przez Edwarda Jennera pod koniec XVIII wieku, zrewolucjonizowało walkę z tą chorobą. Szczepienie przeciwko ospie okazało się bezpieczną i skuteczną metodą zapobiegania ospie prawdziwej i stopniowo doprowadziło do spadku liczby zachorowań na tę chorobę na całym świecie. Do XX wieku ospa została w dużej mierze wyeliminowana dzięki skutecznym kampaniom szczepień i współpracy międzynarodowej.

Ostatni znany naturalnie występujący przypadek ospy prawdziwej odnotowano w Somalii w 1977 r. Jednakże obawy dotyczące potencjalnego wykorzystania ospy prawdziwej jako broni biologicznej doprowadziły do ​​dalszych badań i opracowania ulepszonych szczepionek przeciwko ospie prawdziwej oraz strategii reagowania. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oficjalnie ogłosiła eradykację ospy prawdziwej w 1980 roku, co czyni ją pierwszą i jak dotąd jedyną chorobą ludzką, którą udało się całkowicie wyeliminować dzięki szczepieniom.