Co to jest amniopunkcja. Jak przydatna jest ta technika? Dlaczego jest stosowana do identyfikacji płci nienarodzonego dziecka? Zakazana w Indiach?

Amniopunkcja to prenatalne badanie diagnostyczne polegające na pobraniu niewielkiej ilości płynu owodniowego z worka owodniowego otaczającego płód. Płyn ten zawiera komórki płodowe, które można poddać analizie w celu uzyskania informacji o stanie zdrowia płodu, w tym:

- Zaburzenia genetyczne:Amniopunkcja umożliwia wykrycie nieprawidłowości genetycznych, takich jak zespół Downa i mukowiscydoza, poprzez analizę chromosomów w komórkach płodu.

- Wady cewy nerwowej:Podczas amniopunkcji można wykryć wady cewy nerwowej, takie jak rozszczep kręgosłupa, poprzez pomiar poziomu alfa-fetoproteiny (AFP) w płynie owodniowym. Podwyższony poziom AFP może wskazywać na wadę cewy nerwowej.

- Określanie płci:Amniopunkcję można zastosować w celu ustalenia płci nienarodzonego dziecka poprzez analizę komórek płodu pod kątem obecności lub braku chromosomu Y.

Amniopunkcja jest zabiegiem stosunkowo bezpiecznym, jednak ryzyko poronienia jest niewielkie (poniżej 1%). Wykonuje się go zazwyczaj pomiędzy 15 a 20 tygodniem ciąży.

W niektórych krajach amniopunkcja służy do określenia płci nienarodzonego dziecka, ale w Indiach jest zakazana. Zakaz został wprowadzony w 1994 r. na mocy ustawy o technikach diagnostycznych przed poczęciem i przed porodem (PCPNDT), aby zapobiegać zabijaniu płodów żeńskich. Zabójstwo płodu żeńskiego to praktyka polegająca na aborcji płodu żeńskiego ze względu na preferencję dla dzieci płci męskiej. Ustawa PCPNDT została uchwalona, ​​aby chronić kobiety przed aborcją selektywną ze względu na płeć i promować równość płci.