Masz chorobę Leśniowskiego-Crohna, ale nie chcesz powiedzieć rodzicom, że muszą coś szybko zrobić?
1. Skontaktuj się z zaufaną osobą dorosłą. Może to być nauczyciel, doradca, pielęgniarka szkolna lub inna osoba dorosła, której ufasz i z którą czujesz się komfortowo rozmawiając. Pomogą Ci znaleźć potrzebne wsparcie i będą mogli porozmawiać w Twoim imieniu z Twoimi rodzicami.
2. Napisz list lub e-mail do swoich rodziców. Jeśli trudno Ci porozmawiać o swoim stanie osobiście, rozważ napisanie do nich listu lub e-maila. Dzięki temu będziesz miał czas na jasne i przemyślane wyrażenie siebie.
3. Znajdź pomoc online. W Internecie dostępnych jest wiele zasobów i grup wsparcia dla osób chorych na chorobę Leśniowskiego-Crohna i ich rodzin. Może to być pomocny sposób nawiązania kontaktu z innymi osobami, które rozumieją, przez co przechodzisz, oraz uzyskania informacji i porad.
4. Pamiętaj, że nie jesteś sam. Choroba Leśniowskiego-Crohna jest częstym schorzeniem i wiele osób może pomóc w jej leczeniu. Nie wahaj się sięgnąć po wsparcie, kiedy go potrzebujesz.
Oto kilka dodatkowych wskazówek, jak rozmawiać z rodzicami o chorobie Leśniowskiego-Crohna:
* Zacznij od wyrażenia swoich uczuć. Poinformuj rodziców, że się boisz, zawstydzasz lub martwisz się o swoje zdrowie.
* Mów szczerze o swoich objawach. Powiedz rodzicom dokładnie, jakie objawy występują, w tym ból, zmęczenie lub problemy z trawieniem.
* Bądź przygotowany na udzielenie odpowiedzi na pytania. Twoi rodzice mogą mieć pytania dotyczące choroby Leśniowskiego-Crohna i jej wpływu na Twoje życie. Bądź przygotowany, aby odpowiedzieć na ich pytania najlepiej jak potrafisz.
* Upewnij rodziców, że zależy Ci na dbaniu o swoje zdrowie. Poinformuj ich, że bierzesz leki, postępujesz zgodnie z zaleceniami lekarza i dokonujesz wyborów związanych ze zdrowym stylem życia.
Pamiętaj, że Twoi rodzice Cię kochają i chcą dla Ciebie jak najlepiej. Mogą się o Ciebie martwić i chcieć Ci pomóc, jak tylko mogą. Rozmawiając z nimi o chorobie Leśniowskiego-Crohna, możesz uzyskać wsparcie potrzebne do radzenia sobie ze swoją chorobą i prowadzenia pełnego i zdrowego życia.
