Jak przewlekła choroba nerek powoduje anemię

Przewlekła choroba nerek (CKD) to postępująca choroba, która uszkadza nerki i upośledza ich zdolność do prawidłowego funkcjonowania. Niedokrwistość jest częstym powikłaniem PChN i charakteryzuje się zmniejszeniem liczby czerwonych krwinek we krwi.

Istnieje kilka mechanizmów, dzięki którym CKD prowadzi do anemii:

Zmniejszenie produkcji erytropoetyny: Nerki wytwarzają hormon zwany erytropoetyną (EPO), który stymuluje szpik kostny do wytwarzania czerwonych krwinek. W przewlekłej chorobie nerek uszkodzone nerki wytwarzają mniej EPO, co prowadzi do zmniejszenia wytwarzania czerwonych krwinek.

Upośledzone wykorzystanie żelaza: Żelazo jest minerałem niezbędnym do produkcji hemoglobiny, białka przenoszącego tlen w czerwonych krwinkach. Przewlekła choroba nerek może wpływać na wchłanianie, transport i wykorzystanie żelaza, prowadząc do niedoboru żelaza i upośledzonej syntezy hemoglobiny.

Utrata krwi: CKD może powodować uszkodzenie naczyń krwionośnych w nerkach, prowadząc do utraty krwi z moczem (krwiomocz). Ta przewlekła utrata krwi może przyczynić się do anemii.

Zapalenie: CKD często wiąże się ze stanem zapalnym, który może hamować zdolność szpiku kostnego do wytwarzania czerwonych krwinek. Cytokiny zapalne uwalniane w przewlekłej chorobie nerek mogą zakłócać erytropoezę, proces wytwarzania czerwonych krwinek.

Inne czynniki: Do anemii mogą również przyczyniać się inne czynniki, takie jak niedożywienie, niedobory witamin (takich jak witamina B12 i kwas foliowy) oraz niektóre leki stosowane w leczeniu PChN.

Niedokrwistość w PChN może mieć kilka konsekwencji, w tym zmęczenie, osłabienie, duszność i zaburzenia funkcji poznawczych. Może również zwiększać ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych i hospitalizacji. Leczenie niedokrwistości w PChN zazwyczaj obejmuje stosowanie środków stymulujących erytropoezę (ESA) w celu zwiększenia produkcji czerwonych krwinek, suplementację żelaza i leczenie podstawowych przyczyn, takich jak stan zapalny i utrata krwi.