Czy można podawać kozom czerwone krwinki?
1. Antygeny specyficzne dla gatunku: Czerwone krwinki zawierają na swojej powierzchni antygeny specyficzne gatunkowo. Antygeny te są rozpoznawane przez układ odpornościowy jako obce po przetoczeniu do osobnika innego gatunku. W rezultacie układ odpornościowy biorcy może wywołać odpowiedź immunologiczną przeciwko przetoczonym krwinkom czerwonym, co prowadzi do hemolizy (zniszczenia czerwonych krwinek) i powikłań potencjalnie zagrażających życiu.
2. Reakcje hemolityczne na transfuzję: Przetaczanie krwinek czerwonych innego gatunku może wywołać reakcję hemolityczną, która zachodzi, gdy przeciwciała biorcy atakują i niszczą przetoczone krwinki czerwone. Reakcje hemolityczne mogą mieć przebieg od łagodnego do ciężkiego i mogą powodować objawy, takie jak gorączka, dreszcze, nudności, hemoglobinuria (zabarwienie moczu na czerwono), a w ciężkich przypadkach niewydolność nerek i rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe (DIC), stan zagrażający życiu, w którym dochodzi do rozległego krzepnięcia krwi.
3. Ryzyko przeniesienia choroby: Przetaczanie krwi innego gatunku niesie ze sobą ryzyko przeniesienia czynników zakaźnych, takich jak wirusy, bakterie lub pasożyty, które mogą znajdować się we krwi dawcy. W przeciwieństwie do transfuzji krwi w obrębie tego samego gatunku, podczas których przeprowadza się rygorystyczne badania przesiewowe i badania dawców, transfuzje międzygatunkowe omijają te środki bezpieczeństwa, zwiększając prawdopodobieństwo przeniesienia chorób.
Dlatego nie zaleca się transfuzji krwinek czerwonych ludzi lub innych gatunków kozom. W weterynarii do transfuzji krwi wykorzystuje się zazwyczaj zgodną krew od dawców tego samego gatunku, po przestrzeganiu rygorystycznych procedur oznaczania grupy krwi i dopasowywania krzyżowego, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność transfuzji.
