Dlaczego stwardnienie rozsiane wpływa na potencjał czynnościowy?
Jednym ze sposobów, w jaki stwardnienie rozsiane może uszkadzać komórki nerwowe, jest zakłócanie propagacji potencjałów czynnościowych. Potencjały czynnościowe to sygnały elektryczne przemieszczające się wzdłuż aksonów neuronów (komórek nerwowych). Kiedy potencjał czynnościowy dociera do końca aksonu, powoduje uwolnienie neuroprzekaźników, czyli substancji chemicznych przekazujących sygnały między neuronami.
W stwardnieniu rozsianym uszkodzona mielina może uniemożliwiać płynne przemieszczanie się potencjałów czynnościowych wzdłuż aksonów neuronów. Może to prowadzić do szeregu problemów, m.in.:
* Zwolnione przewodzenie nerwowe: Potencjały czynnościowe przemieszczają się wolniej wzdłuż uszkodzonych aksonów, co może prowadzić do problemów z ruchem, czuciem i widzeniem.
* Przerwane przewodzenie nerwowe: Potencjały czynnościowe mogą w ogóle nie być w stanie przemieszczać się wzdłuż uszkodzonych aksonów, co może prowadzić do całkowitej utraty funkcji w dotkniętych obszarach mózgu i rdzenia kręgowego.
* ektopowe przewodzenie nerwowe: Potencjały czynnościowe mogą przemieszczać się nieprawidłowymi ścieżkami, co może prowadzić do skurczów, drżenia i innych problemów z poruszaniem się.
Objawy stwardnienia rozsianego mogą się znacznie różnić w zależności od ciężkości uszkodzenia komórek nerwowych oraz lokalizacji zmian w mózgu i rdzeniu kręgowym. Niektóre osoby chore na stwardnienie rozsiane mogą mieć jedynie łagodne objawy, które nie zakłócają ich codziennych czynności, podczas gdy inne mogą mieć poważne objawy, które utrudniają lub uniemożliwiają chodzenie, mówienie i widzenie.
Nie ma lekarstwa na stwardnienie rozsiane, ale istnieją metody leczenia, które mogą pomóc spowolnić postęp choroby i złagodzić objawy. Metody te obejmują leki, fizjoterapię, terapię zajęciową i terapię logopedyczną.
