Małe woreczki w płucach, które zwiększają powierzchnię oddechową?

Malutkie pęcherzyki w płucach, które zwiększają powierzchnię oddechową, nazywane są pęcherzykami płucnymi. Pęcherzyki to małe struktury w kształcie balonu, zlokalizowane na końcu oskrzelików oddechowych w płucach. Stanowią główne miejsce wymiany gazowej pomiędzy powietrzem a krwią. Ściany pęcherzyków płucnych są niezwykle cienkie, co pozwala na skuteczną dyfuzję tlenu i dwutlenku węgla pomiędzy powietrzem a krwią.

Pęcherzyki są wyłożone warstwą wyspecjalizowanych komórek zwanych pneumocytami typu I i typu II. Pneumocyty typu I to cienkie, płaskonabłonkowe komórki umożliwiające dyfuzję gazów. Pneumocyty typu II są odpowiedzialne za wytwarzanie środka powierzchniowo czynnego – substancji zmniejszającej napięcie powierzchniowe na granicy faz powietrze-ciecz w pęcherzykach płucnych, zapobiegając ich zapadaniu.

Rozbudowana sieć pęcherzyków płucnych znacznie zwiększa powierzchnię oddechową, co ułatwia sprawną wymianę gazową. Duża liczba pęcherzyków płucnych, szacowana na około 300-400 milionów w jednym płucu, maksymalizuje kontakt powietrza z krwią, umożliwiając szybkie pobieranie tlenu i uwalnianie dwutlenku węgla.