Jak rozedma płuc wpływa na pobór tlenu w płucach?
1. Zniszczenie pęcherzyków płucnych :Rozedma charakteryzuje się zniszczeniem pęcherzyków płucnych, maleńkich pęcherzyków powietrznych w płucach, w których zachodzi wymiana gazowa. W miarę jak pęcherzyki ulegają uszkodzeniu i tracą elastyczność, powierzchnia dostępna do wchłaniania tlenu ulega zmniejszeniu.
2. Utrata naczyń włosowatych :Zniszczenie pęcherzyków płucnych prowadzi również do utraty naczyń włosowatych, maleńkich naczyń krwionośnych otaczających pęcherzyki i ułatwiających wymianę tlenu i dwutlenku węgla między powietrzem a krwioobiegiem. Zmniejszona liczba kapilar zmniejsza efektywność przenoszenia tlenu.
3. Zwiększone zatrzymywanie powietrza :Rozedma powoduje niedrożność dróg oddechowych z powodu utraty odrzutu sprężystego w tkance płuc. Powoduje to zwiększone uwięzienie powietrza, w którym powietrze zostaje uwięzione w płucach podczas wydechu. Uwięzione powietrze dodatkowo zmniejsza przestrzeń dostępną dla świeżego tlenu przedostającego się do płuc.
4. Niedopasowanie wentylacji i perfuzji :Zniszczenie pęcherzyków i dróg oddechowych w przypadku rozedmy prowadzi do nierównej wentylacji i perfuzji. Niektóre pęcherzyki mogą być słabo wentylowane (otrzymują mniej powietrza), podczas gdy inne mogą być odpowiednio wentylowane. Podobnie, niektóre naczynia włosowate mogą być perfundowane krwią (otrzymując przepływ krwi), podczas gdy inne nie. To niedopasowanie powoduje nieefektywną wymianę gazową i zmniejszony pobór tlenu.
5. Pogrubione ściany pęcherzyków płucnych :Trwająca reakcja zapalna i zniszczenie tkanek w przypadku rozedmy płuc mogą prowadzić do zgrubienia i bliznowacenia ścian pęcherzyków płucnych. Pogrubione ściany pęcherzyków utrudniają dyfuzję tlenu z pęcherzyków do naczyń włosowatych, co dodatkowo zmniejsza pobór tlenu.
6. Niedotlenienie :W wyniku tych czynników u pacjentów z rozedmą płuc dochodzi do niedotlenienia – stanu, w którym poziom tlenu we krwi jest poniżej normy. Przewlekłe niedotlenienie może mieć różne negatywne skutki dla organizmu, w tym duszność, zmęczenie, dezorientację i uszkodzenie narządów.
Ogólnie rzecz biorąc, rozedma znacząco wpływa na pobór tlenu w płucach, zmniejszając powierzchnię wymiany gazowej, pogarszając wentylację i perfuzję oraz powodując zmiany strukturalne utrudniające dyfuzję tlenu. Prowadzi to do obniżenia poziomu tlenu we krwi i może mieć szkodliwe konsekwencje dla ogólnego stanu zdrowia i dobrego samopoczucia.