W jaki sposób powietrze z atmosfery dostaje się do płuc?
Proces przedostawania się powietrza do płuc nazywa się wdechem lub wdechem. Oto szczegółowe wyjaśnienie, w jaki sposób powietrze z atmosfery dostaje się do płuc:
1. Przepona i mięśnie międzyżebrowe:
- Wdech rozpoczyna się od skurczu przepony – dużego mięśnia znajdującego się u podstawy klatki piersiowej i mięśni międzyżebrowych pomiędzy żebrami.
2. Rozszerzanie klatki piersiowej:
- Skurcz przepony powoduje jej ruch w dół, a mięśnie międzyżebrowe ciągną żebra w górę i na zewnątrz. Ruch ten rozszerza klatkę piersiową i zwiększa objętość klatki piersiowej.
3. Rozszerzenie płuc:
- W miarę rozszerzania się klatki piersiowej rozszerzają się również płuca, które są strukturami elastycznymi. Powoduje to spadek ciśnienia powietrza w płucach w porównaniu z ciśnieniem atmosferycznym na zewnątrz.
4. Różnica ciśnienia powietrza:
- Ze względu na różnicę ciśnień powietrze z atmosfery, które ma wyższe ciśnienie, przedostaje się do płuc przez nos lub usta i do tchawicy (tchawicy).
5. Tchawica i oskrzela:
- Tchawica rozgałęzia się na dwa oskrzela, z których jedno prowadzi do każdego płuca. Oskrzela dzielą się dalej na mniejsze gałęzie zwane oskrzelikami.
6. pęcherzyki:
- Oskrzeliki kończą się maleńkimi pęcherzykami powietrznymi zwanymi pęcherzykami płucnymi. W pęcherzykach płucnych zachodzi wymiana gazowa, przy czym tlen z wdychanego powietrza przedostaje się do krwioobiegu, a dwutlenek węgla z krwiobiegu dyfunduje do pęcherzyków płucnych.
7. Wydech:
- Po wdechu przepona i mięśnie międzyżebrowe rozluźniają się, powodując zmniejszenie objętości klatki piersiowej, co wypycha powietrze z płuc tą samą drogą, którą przedostało się do atmosfery.
Ten proces wdechu i wydechu zachodzi w sposób ciągły, umożliwiając ciągłą wymianę tlenu i dwutlenku węgla, który jest niezbędny do podtrzymania życia.
