Czy zaburzenia hemodynamiczne mogą powodować udar?
1. Hipoperfuzja: Ciężkie niedociśnienie (niskie ciśnienie krwi) może prowadzić do niedostatecznego przepływu krwi i dostarczania tlenu do mózgu. Kiedy mózgowy przepływ krwi spada poniżej krytycznego progu, komórki mózgowe zaczynają cierpieć na niedokrwienie (brak tlenu) i mogą ostatecznie umrzeć, prowadząc do udaru.
2. Krwotok: Niestabilność hemodynamiczna i wahania ciśnienia krwi mogą również zwiększać ryzyko krwotoku mózgowego (krwawienia w mózgu). W przypadku niekontrolowanego nadciśnienia (bardzo wysokiego ciśnienia krwi) siła przepływu krwi powoduje nadmierny nacisk na ściany naczyń krwionośnych, zwiększając ryzyko ich pęknięcia.
3. Postęp miażdżycy: przewlekłe zaburzenia hemodynamiczne, szczególnie wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie), jest dobrze poznanym czynnikiem ryzyka miażdżycy, czyli gromadzenia się blaszek w tętnicach. Miażdżyca może zwężać lub blokować tętnice, co ogranicza przepływ krwi do mózgu i zwiększa prawdopodobieństwo udaru niedokrwiennego.
4. Tworzenie skrzepliny: Niestabilność hemodynamiczna, zwłaszcza niskie ciśnienie krwi i zmniejszona prędkość przepływu krwi, mogą przyczyniać się do powstawania zakrzepów krwi (skrzeplin) w naczyniach krwionośnych. Jeśli w tętnicy dostarczającej krew do mózgu rozwinie się skrzeplina, może zablokować przepływ i spowodować udar niedokrwienny mózgu.
Ponadto stany powodujące zaburzenia hemodynamiczne, takie jak ciężkie odwodnienie, utrata krwi, niewydolność serca lub zaburzenia rytmu, mogą niekorzystnie wpływać na krążenie mózgowe i zwiększać ryzyko udaru. Dlatego utrzymanie stabilności hemodynamicznej, zwłaszcza kontroli ciśnienia krwi, jest ważne w strategiach zapobiegania udarowi.