Jak dżuma wpływa na komórki?

Dżuma , wywołane przez bakterię _Yersinia pestis_ wpływa przede wszystkim na układ limfatyczny i nieleczona może prowadzić do poważnych powikłań. Gdy bakterie dostaną się do organizmu przez skórę lub drogi oddechowe, zazwyczaj atakują węzły chłonne, powodując stan zapalny i obrzęk znany jako dymieniki . Oto jak dżuma wpływa na komórki:

1. Inwazja i replikacja :Po wejściu do żywiciela bakteria _Yersinia pestis_ wyszukuje węzły chłonne, które działają jak filtry dla obcych substancji. Bakterie mają specyficzne białka powierzchniowe, które pozwalają im przylegać do komórek odpornościowych, takich jak makrofagi, i atakować je w węzłach chłonnych. Po wejściu do komórek odpornościowych bakterie szybko się replikują.

2. Toksyny i czynniki zjadliwości :Bakteria _Yersinia pestis_ wytwarza kilka toksyn i czynników zjadliwości, które przyczyniają się do jej patogeniczności. Substancje te obejmują:

- Układ wydzielniczy typu III (T3SS) :Ta wyspecjalizowana struktura molekularna umożliwia bakterii wstrzykiwanie czynników zjadliwości bezpośrednio do komórek odpornościowych gospodarza, zakłócając ich funkcję i promując przeżycie i replikację bakterii.

- Yersiniabaktyna :Cząsteczka wytwarzana przez bakterie, która pomaga w pozyskiwaniu żelaza. Żelazo jest niezbędne do wzrostu bakterii, a ograniczenie jego dostępności może utrudniać odpowiedź immunologiczną gospodarza.

3. Zmienność antygenowa: Bakteria ulega również zmianom antygenowym, szczególnie w przypadku białek powierzchniowych. Zdolność ta pomaga bakteriom uniknąć rozpoznania i wykrycia przez układ odpornościowy gospodarza, dzięki czemu mogą przetrwać i nadal powodować infekcję.

4. Zajęcie układu limfatycznego: Charakterystyczną cechą dżumy jest obrzęk i zapalenie węzłów chłonnych, powszechnie zwane dymienicami. W miarę namnażania się bakterii w węzłach chłonnych układ odpornościowy walczy z infekcją. Powstały stan zapalny prowadzi do uszkodzenia tkanek, dysfunkcji komórek i potencjalnej niedrożności naczyń krwionośnych, upośledzając prawidłowe funkcjonowanie układu limfatycznego.

5. Dżuma posocznicowa i płucna: W ciężkich przypadkach infekcja może rozwinąć się w dżumę posocznicową (bakterie rozprzestrzeniają się w krwioobiegu) i dżumę płucną (zajęcie płuc). W przypadku dżumy posocznicowej bakterie mogą atakować inne narządy i tkanki, prowadząc do rozległego stanu zapalnego, uszkodzenia narządów i potencjalnie zagrażających życiu powikłań. Dżuma płucna występuje, gdy bakterie dostają się do płuc, powodując poważne objawy ze strony układu oddechowego i wysokie ryzyko przeniesienia choroby drogą kropelkową.

Dżuma dymienicza atakuje komórki przede wszystkim zakłócając ich normalne funkcjonowanie poprzez inwazję bakterii, produkcję toksyn i upośledzenie układu odpornościowego. Bez odpowiedniego leczenia i interwencji medycznej w odpowiednim czasie infekcja może mieć poważne konsekwencje, od miejscowego stanu zapalnego po chorobę ogólnoustrojową i potencjalnie śmiertelne powikłania.