Jak dentyści zakładają aparat, żeby nie bolało?

Znieczulenie miejscowe

Znieczulenie miejscowe jest najczęstszą metodą znieczulenia dziąseł i zębów przed założeniem aparatu ortodontycznego. Ten rodzaj znieczulenia zazwyczaj podaje się w postaci zastrzyku, który wstrzykuje się bezpośrednio w tkankę dziąseł. Efekt drętwienia utrzymuje się zwykle przez kilka godzin, dzięki czemu pacjent nie będzie odczuwał bólu ani dyskomfortu podczas zabiegu.

Znieczulenie miejscowe

Znieczulenie miejscowe to kolejny rodzaj znieczulenia, który można zastosować w celu znieczulenia dziąseł przed założeniem aparatu ortodontycznego. Ten rodzaj znieczulenia aplikuje się bezpośrednio na powierzchnię dziąseł w postaci żelu, sprayu lub maści. Znieczulenie miejscowe znieczula jedynie powierzchowne warstwy tkanki, dlatego nie jest tak skuteczne jak znieczulenie miejscowe. Jednak nadal może być pomocny w zmniejszeniu dyskomfortu podczas zabiegu.

Podtlenek azotu

Podtlenek azotu, znany również jako gaz rozweselający, to rodzaj środka uspokajającego, który można zastosować, aby pomóc pacjentom zrelaksować się podczas zabiegu. Podtlenek azotu wdychany przez maskę wywołuje uczucie euforii i zawrotów głowy. Nie uśmierza bólu, ale może sprawić, że zabieg będzie bardziej znośny.

Sedacja doustna

Sedacja doustna to rodzaj środka uspokajającego przyjmowanego doustnie w postaci pigułki. Doustna sedacja może powodować senność lub lekki sen. Jest często stosowany u pacjentów, którzy są niespokojni lub boją się zabiegów stomatologicznych.

Sedacja dożylna

Sedacja IV to rodzaj sedacji podawanej dożylnie (przez żyłę). Sedacja dożylna może wywołać głęboki stan sedacji i jest zwykle stosowana u pacjentów poddawanych bardziej złożonemu lub długotrwałemu zabiegowi stomatologicznemu.