Czy w przypadku dziecka z probówki jest to problem mężczyzny czy kobiety?

W przypadku dziecka z probówki, powszechnie określanego jako zapłodnienie in vitro (IVF), problem może leżeć po stronie mężczyzny lub kobiety, a czasem obu.

Aby ciąża przebiegła pomyślnie, potrzebne są zarówno zdrowe plemniki, jak i zdrowe komórki jajowe. Jeśli u partnera płci męskiej występują problemy z produkcją lub funkcjonowaniem plemników, takie jak mała liczba plemników, słaba ruchliwość lub nieprawidłowa morfologia, może to mieć wpływ na szanse na zapłodnienie. W takich przypadkach można zastosować IVF w celu pobrania plemników i bezpośredniego wstrzyknięcia ich do komórki jajowej, aby ułatwić zapłodnienie.

Z drugiej strony, jeśli problem leży po stronie partnerki, np. zatkane jajowody, endometrioza, zaburzenia owulacji lub zła jakość komórek jajowych, zapłodnienie in vitro może ominąć te przeszkody. W tym scenariuszu komórki jajowe są pobierane z jajników i zapładniane plemnikami w kontrolowanym środowisku laboratoryjnym. Powstałe zarodki są następnie przenoszone do macicy kobiety, aby zajść w ciążę.

W niektórych przypadkach oboje partnerzy mogą mieć czynniki przyczyniające się do niepłodności. Na przykład partner płci męskiej może mieć nieoptymalną jakość nasienia, a partnerka może mieć nieregularną owulację. W takich sytuacjach zapłodnienie in vitro może rozwiązać oba aspekty, wykorzystując nasienie partnera do zapłodnienia komórek jajowych partnera w kontrolowanych warunkach, maksymalizując szanse na zajście w ciążę.

Należy zauważyć, że zapłodnienie in vitro nie zawsze kończy się sukcesem, a na jego wynik mogą wpływać różne czynniki, takie jak wiek danej osoby, podstawowa przyczyna niepłodności i indywidualna reakcja na leczenie niepłodności. Dlatego ważne jest, aby pary ubiegające się o zapłodnienie in vitro przeszły dokładną ocenę i konsultacje ze specjalistami ds. płodności, aby określić najlepsze podejście w oparciu o ich konkretną sytuację.