Jak czarna śmierć przenosiła się z człowieka na człowieka?

Czarna śmierć rozprzestrzenia się głównie poprzez bezpośredni kontakt z zakażoną osobą lub jej płynami ustrojowymi. Oto jak choroba przenosiła się z człowieka na człowieka:

Krople z dróg oddechowych:Kiedy zarażona osoba kaszle, kicha lub mówi, kropelki z dróg oddechowych zawierające bakterię Yersinia pestis są wydalane w powietrze. Krople te mogą zostać wdychane przez znajdujące się w pobliżu osoby, umożliwiając bakteriom przedostanie się do układu oddechowego i wywołanie infekcji.

Kontakt z zakażonym materiałem:Bakteria Yersinia pestis może być również przenoszona poprzez kontakt z zakażonymi materiałami, takimi jak odzież, pościel lub inne rzeczy osobiste zakażonej osoby. Dotykanie lub obchodzenie się z tymi materiałami, a następnie dotykanie twarzy, zwłaszcza oczu, nosa lub ust, może ułatwić przedostanie się bakterii do organizmu.

Ukąszenia pcheł:Chociaż głównymi drogami przenoszenia były kropelki z dróg oddechowych i kontakt z zakażonymi materiałami, pchły również odegrały znaczącą rolę w rozprzestrzenianiu się czarnej śmierci. Pchły żywiące się zakażonymi gryzoniami lub ludźmi mogą przenosić bakterie i przenosić je na zdrowe osoby, gdy je ugryzą. Ukąszenia zakażonych pcheł wprowadzają bakterie bezpośrednio do krwioobiegu, co prowadzi do szybkiej i ciężkiej infekcji.

Gdy bakteria dostała się do organizmu, szybko namnażyła się w węzłach chłonnych, powodując charakterystyczny obrzęk zwany dymieniem. Zakażenie może następnie rozprzestrzenić się poprzez krwioobieg do różnych narządów, powodując gorączkę, dreszcze, krwawienie wewnętrzne i niewydolność narządów. Śmiertelność osób zakażonych dżumą dymieniczą była niezwykle wysoka, a śmierć często następowała w ciągu kilku dni.

Należy zauważyć, że czarna śmierć dotknęła przede wszystkim obszary miejskie o gęstej populacji, złych warunkach sanitarnych i bliskich warunkach życia, co ułatwiło szybkie przenoszenie choroby z człowieka na człowieka oraz z gryzoni na ludzi.