Co najlepiej przedstawia chronologię Czarnej Śmierci?

1347:

Wiosna: Czarna śmierć, wywoływana przez bakterię Yersinia pestis, dociera do Europy szlakami handlowymi z Azją Środkową. Po raz pierwszy pojawił się w portowym mieście Caffa na Krymie.

Lato: Zaraza rozprzestrzenia się szybko na całym Krymie, na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej.

Jesień: Czarna śmierć dociera do Konstantynopola, stolicy Cesarstwa Bizantyjskiego, i zaczyna rozprzestrzeniać się na Półwysep Bałkański.

1348:

Zima: Zaraza dociera do Włoch i szybko rozprzestrzenia się po całym kraju. Następnie przenosi się do Francji, Hiszpanii i Niemiec.

Wiosna: Czarna śmierć przybywa do Anglii i Walii i zaczyna niszczyć populację.

Lato: Zaraza dociera do Skandynawii i Islandii.

Jesień: Czarna śmierć dociera do Rosji i Polski.

1349:

Zima: Zaraza rozprzestrzenia się w całej Europie i osiąga swój szczyt. Zginęły miliony ludzi.

Wiosna: W niektórych obszarach zaraza zaczyna zanikać, ale w innych nadal niszczy.

Lato: Czarna śmierć w końcu zaczyna wymierać w Europie.

1350-1351:

Dżuma pojawia się ponownie w różnych częściach Europy, ale nie jest już tak powszechna i zabójcza jak podczas początkowej epidemii.

Następstwa:

Czarna śmierć ma głęboki wpływ na Europę. Populacja zostaje zdziesiątkowana, a społeczne, ekonomiczne i religijne struktury społeczne ulegają nieodwracalnej zmianie.