Jakie są różne statusy kodów?

Istnieje kilka różnych statusów kodów, które można przypisać pacjentowi w szpitalu lub placówce opieki zdrowotnej. Te oznaczenia statusu kodu określają poziom interwencji medycznej, który należy zapewnić w przypadku nagłego wypadku medycznego lub pogorszenia stanu pacjenta. Oto kilka typowych kategorii statusu kodu:

1. Pełny kod (kod niebieski):

- Jest to domyślny status kodu dla większości pacjentów, chyba że określono inaczej.

- Wskazuje, że w przypadku zatrzymania krążenia lub oddechu należy podjąć wszelkie dostępne środki podtrzymujące życie.

- Obejmuje to resuscytację krążeniowo-oddechową, defibrylację, intubację i podanie leków, jeśli to konieczne.

2. Nie reanimować (DNR):

- Nakaz DNR oznacza, że ​​nie należy podejmować resuscytacji krążeniowo-oddechowej ani innych interwencji podtrzymujących życie, jeśli u pacjenta zatrzyma się serce lub oddech.

- Jednakże nadal zapewniane są inne zabiegi medyczne i środki zapewniające komfort.

3. Nie intubować (DNI) lub nie dopuścić do naturalnej śmierci (ORAZ):

- Rozkaz DNI lub AND wskazuje, że nie należy wykonywać intubacji, czyli zakładania rurki oddechowej w celu wspomagania oddychania.

- Nadal można zastosować inne środki wspomagające, takie jak tlenoterapia lub leki.

4. Tylko środki zapewniające komfort (CMO):

- Zalecenie CMO koncentruje się wyłącznie na zapewnieniu pacjentowi komfortu i leczeniu bólu.

- Nie rozpoczyna się ani nie kontynuuje żadnych zabiegów podtrzymujących życie, w tym resuscytacji krążeniowo-oddechowej lub sztucznego odżywiania.

- Najważniejszymi celami opieki są godność i komfort pacjenta.

5. Zalecenia lekarza dotyczące leczenia podtrzymującego życie (POLST):

- POLST to formularz przedstawiający preferencje pacjenta dotyczące leczenia w określonych sytuacjach i może być stosowany w niektórych jurysdykcjach.

- Szczegółowo opisuje poziom interwencji medycznej, w tym resuscytację, intubację i użycie rurki do karmienia, jakiego pragnie pacjent w różnych scenariuszach.

6. Ograniczone lub selektywne traktowanie:

- W niektórych przypadkach pacjent może chcieć pewnych interwencji medycznych, ale nie innych.

- Na przykład pacjent może zgodzić się na resuscytację krążeniowo-oddechową, ale odmówić intubacji lub sztucznego odżywiania.

– Zostanie to udokumentowane w dokumentacji medycznej pacjenta.

Należy pamiętać, że decyzje dotyczące statusu kodu są podejmowane we współpracy między pacjentem, jego podmiotami świadczącymi opiekę zdrowotną, a czasami członkami jego rodziny. Pracownicy służby zdrowia są odpowiedzialni za dopilnowanie, aby życzenia i preferencje pacjenta były szanowane i przestrzegane. Zmiany statusu kodu można dokonać w dowolnym momencie, w zależności od stanu pacjenta i bieżących rozmów z zespołem medycznym.