Dlaczego opracowano kodowanie medyczne?

Historia kodowania medycznego sięga XIX wieku, kiedy pojawiła się potrzeba ujednoliconego sposobu dokumentowania i przekazywania informacji o pacjencie do różnych celów, w tym do rozpatrywania roszczeń, zapewniania jakości i badań.

Przed pojawieniem się kodowania medycznego dokumentacja pacjentów była często pisana odręcznie i nie była uporządkowana w spójny sposób, co utrudniało skuteczne i dokładne wyszukiwanie informacji. Brak standaryzacji utrudniał także skuteczną komunikację różnym świadczeniodawcom i płatnikom.

Na początku XX wieku podjęto wysiłki w celu ustanowienia ujednoliconych systemów kodowania diagnoz i procedur medycznych. Godnym uwagi przykładem jest Bertillonowa Klasyfikacja Przyczyn Śmierci, opracowana w 1893 roku przez Jacques’a Bertillona, ​​która zapewniła systematyczny sposób klasyfikacji i kodowania przyczyn śmierci.

Jednak dopiero w latach sześćdziesiątych XX wieku pojawił się kompleksowy i powszechnie akceptowany system kodowania medycznego. W Stanach Zjednoczonych Amerykańskie Stowarzyszenie Medyczne (AMA) opracowało w 1966 r. aktualną terminologię proceduralną (CPT) w celu ujednolicenia kodowania procedur medycznych. Mniej więcej w tym samym czasie Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) opracowała Międzynarodową Klasyfikację Chorób (ICD), aby zapewnić ustandaryzowany sposób klasyfikacji i kodowania chorób, urazów i powiązanych schorzeń.

Rozwój kodowania medycznego zbiega się również ze wzrostem i złożonością branży opieki zdrowotnej. W miarę jak opieka zdrowotna stawała się coraz bardziej wyspecjalizowana, oczywista stała się potrzeba bardziej szczegółowych i kompleksowych systemów kodowania. Doprowadziło to do rozbudowy i udoskonalenia istniejących systemów kodowania, a także opracowania nowych systemów kodowania dla określonych specjalizacji i podspecjalizacji.

Kodowanie medyczne odegrało również kluczową rolę w rozwoju technologii informacji zdrowotnej (HIT) i elektronicznej dokumentacji medycznej (EHR). Standaryzowane kody medyczne umożliwiają efektywne przechowywanie, wyszukiwanie i wymianę informacji o pacjencie pomiędzy różnymi systemami i aplikacjami opieki zdrowotnej, ułatwiając lepszą komunikację, koordynację opieki i podejmowanie decyzji.

Ogólnie rzecz biorąc, rozwój kodowania medycznego był napędzany potrzebą większej wydajności, dokładności i standaryzacji w dokumentowaniu i przekazywaniu informacji o pacjencie do różnych celów, w tym do wystawiania rachunków, refundacji, poprawy jakości i badań. Stało się niezbędnym elementem nowoczesnych systemów opieki zdrowotnej i znacząco wpłynęło na świadczenie usług opieki zdrowotnej i zarządzanie nimi.