Co jest frustrującego w zawodzie pielęgniarki?

1. Brak szacunku

Pielęgniarki (NP) często spotykają się ze znacznym brakiem szacunku ze strony innych pracowników służby zdrowia, zwłaszcza lekarzy . Pomimo zaawansowanego wykształcenia i szkolenia lekarze nie zawsze cieszą się takim samym poziomem autonomii i uznania jak lekarze. Ten brak szacunku może utrudnić NP zapewnienie najlepszej możliwej opieki swoim pacjentom.

2. Ograniczenia dotyczące zakresu praktyki

W wielu stanach obowiązuje ścisły zakres ograniczeń praktycznych, które regulują, co NP mogą, a czego nie mogą robić. Ograniczenia te mogą się znacznie różnić w zależności od stanu, co może dezorientować zarówno NP, jak i pacjentów. W niektórych przypadkach ograniczenia dotyczące zakresu praktyki mogą uniemożliwić NP zapewnienie pełnego zakresu opieki, jakiej potrzebują ich pacjenci.

3. Problemy ze zwrotem kosztów

Lekarze NP często otrzymują zwrot kosztów po niższych stawkach niż lekarze, nawet za te same usługi. To frustrujące, gdy NP muszą opowiadać się za godziwym zwrotem kosztów za swoje usługi.

4. Brak wsparcia

Kraje narodowe mogą także odczuwać brak wsparcia ze strony systemu opieki zdrowotnej i administracji. Może to wynikać z kilku czynników, w tym tradycyjnej hierarchii w opiece zdrowotnej, która często stawia pielęgniarki niżej od lekarzy, braku zrozumienia roli lekarzy krajowych oraz nieodpowiednich zasobów i możliwości szkoleniowych dla lekarzy krajowych.

5. Opór ze strony pacjentów

Niektórzy pacjenci mogą woleć wizytę u lekarza niż u lekarza rodzinnego, ponieważ nie znają zawodu pielęgniarki lub nie czują się komfortowo, będąc leczeni przez pielęgniarkę. Może to stanowić frustrującą przeszkodę w świadczeniu opieki, zwłaszcza dla lekarzy krajowych, którzy są pewni swoich umiejętności i chcą świadczyć opiekę pacjentom bez spotykania się z negatywnym postrzeganiem i stereotypami.

6. Brak współpracy

Brak współpracy międzybranżowej pomiędzy NP a innymi świadczeniodawcami również może być dla nich frustrujący. Często muszą wypełniać luki w komunikacji pomiędzy różnymi członkami zespołu opieki zdrowotnej, co może pochłaniać cenny czas i zasoby.

7. Wymagania dotyczące obciążenia

Długie godziny pracy, zadania administracyjne i duża liczba spraw związanych z pacjentami mogą powodować wysoki poziom stresu i wypalenia zawodowego, pozostawiając niewiele miejsca na życie osobiste, kształcenie ustawiczne lub rozwój zawodowy.

8. Brak możliwości badań i szkoleń

W wielu programach praktyk pielęgniarskich brakuje możliwości badawczych i funduszy, co może ograniczać zdolność NP do przyczyniania się do rozwoju wiedzy na temat opieki zdrowotnej. Ponadto istnieje potrzeba bardziej ujednoliconych i kompleksowych programów szkoleniowych, aby zapewnić NP zdobycie niezbędnych umiejętności klinicznych i wiedzy do skutecznej praktyki.

9. Brak ról przywódczych

Kraje NP borykają się również z brakiem ról przywódczych w organizacjach opieki zdrowotnej, co ogranicza ich zdolność do wpływania na politykę zdrowotną, protokoły i procesy decyzyjne.

10. Wypalenie zawodowe i niezadowolenie z pracy

Doświadczenie wyzwań i frustracji związanych z zawodem pielęgniarki może prowadzić do wysokiego wskaźnika wypalenia zawodowego i niezadowolenia z pracy wśród pielęgniarek. Wypalenie może mieć wpływ na jakość świadczonej opieki, bezpieczeństwo pacjentów i ogólną wydajność pracy.