Definicja pielęgniarstwa według Międzynarodowej Rady Pielęgniarstwa?

Według Międzynarodowej Rady Pielęgniarek (ICN) pielęgniarstwo definiuje się jako:

„Pielęgniarstwo to ochrona, promocja i optymalizacja zdrowia i zdolności, zapobieganie chorobom i urazom, łagodzenie cierpienia poprzez diagnozowanie i leczenie reakcji człowieka oraz wspieranie opieki nad jednostkami, rodzinami, grupami i społecznościami. Pielęgniarstwo rola jest autonomiczna i oparta na współpracy.”

Definicja ta podkreśla kilka ważnych aspektów pielęgniarstwa, w tym:

1. Ochrona, promocja i optymalizacja zdrowia i zdolności: Pielęgniarki odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu i poprawie zdrowia jednostek i społeczności. Obejmuje to środki zapobiegawcze, edukację zdrowotną i interwencje mające na celu poprawę dobrostanu.

2. Zapobieganie chorobom i urazom: Pielęgniarki pracują nad identyfikacją czynników ryzyka i wdrażaniem strategii zapobiegania występowaniu chorób i urazów. Może to obejmować programy szczepień, edukację w zakresie bezpieczeństwa i zmiany stylu życia.

3. Złagodzenie cierpienia: Pielęgniarki zapewniają opiekę i wsparcie osobom doświadczającym cierpienia fizycznego, emocjonalnego lub psychicznego. Obejmuje to leczenie bólu, łagodzenie objawów i wsparcie emocjonalne.

4. Diagnostyka i leczenie reakcji człowieka: Pielęgniarki oceniają i monitorują reakcję człowieka na warunki zdrowotne oraz zapewniają odpowiednie interwencje. Obejmuje to obserwację objawów, identyfikowanie problemów i wdrażanie leczenia zgodnie z zaleceniami personelu medycznego.

5. Rzecznictwo w opiece nad pojedynczymi osobami, rodzinami, grupami i społecznościami: Pielęgniarki pełnią rolę rzeczników swoich pacjentów i klientów, dbając o poszanowanie i spełnienie ich praw, potrzeb i preferencji. Obejmuje to komunikację z zespołami opieki zdrowotnej, edukację pacjentów i rodzin oraz propagowanie zmian w polityce, które wspierają lepsze wyniki opieki zdrowotnej.

6. Autonomia i współpraca: Praktyka pielęgniarska ma charakter zarówno autonomiczny, jak i oparty na współpracy. Pielęgniarki mają autonomię w podejmowaniu niezależnych decyzji w ramach swojej praktyki, współpracując jednocześnie z innymi pracownikami służby zdrowia, takimi jak lekarze, farmaceuci i pracownicy socjalni, aby zapewnić pacjentom kompleksową opiekę.