Jeśli twoja siostra ma chorobę afektywną dwubiegunową, czy możesz ją mieć?

Posiadanie rodzeństwa z chorobą afektywną dwubiegunową zwiększa ryzyko rozwoju tej choroby, ale nie oznacza, że ​​na pewno ją będziesz mieć. Dokładne ryzyko rozwoju choroby afektywnej dwubiegunowej, jeśli cierpi na nią rodzeństwo, zależy od różnych czynników, w tym genetyki, wpływów środowiska i stylu życia.

Choroba afektywna dwubiegunowa to złożona choroba psychiczna, na którą składają się epizody manii lub hipomanii (podwyższony nastrój lub aktywność) oraz depresja. Uważa się, że ma ona podłoże genetyczne, a badania wykazały, że występuje rodzinnie. Jeśli jedno z rodzeństwa cierpi na chorobę afektywną dwubiegunową, ryzyko jej rozwoju szacuje się na około 10–15%, czyli jest wyższe niż ryzyko w populacji ogólnej wynoszące około 1–2%.

Jednak występowanie w rodzinie choroby afektywnej dwubiegunowej nie musi oznaczać, że u Ciebie się ona rozwinie. Na rozwój schorzeń psychicznych wpływa wiele innych czynników, takich jak doświadczenia z dzieciństwa, stres życiowy, nadużywanie substancji psychoaktywnych i ogólne samopoczucie.

Należy pamiętać, że predyspozycje genetyczne to tylko jeden z czynników wpływających na prawdopodobieństwo zachorowania. Dbanie o ogólny stan zdrowia psychicznego i fizycznego, radzenie sobie ze stresem, regularne ćwiczenia, wystarczająca ilość snu, stosowanie zbilansowanej diety i pielęgnowanie pozytywnych relacji – wszystko to może pomóc zmniejszyć ryzyko.

Jeśli obawiasz się ryzyka rozwoju choroby afektywnej dwubiegunowej lub doświadczasz takich objawów, jak wahania nastroju, drażliwość, zmniejszona lub zwiększona energia bądź zmiany w rytmie snu, mądrze jest porozmawiać ze specjalistą ds. zdrowia psychicznego. Pomogą oni ocenić Twoją sytuację i zapewnią odpowiednie wsparcie i wskazówki.