Co oznacza uniesienie klatki piersiowej podczas resuscytacji krążeniowo-oddechowej?
Uniesienie klatki piersiowej w RKO (resuscytacja krążeniowo-oddechowa) odnosi się do widocznego ruchu klatki piersiowej w górę podczas skutecznych uciśnięć klatki piersiowej. Jest niezbędnym elementem resuscytacji krążeniowo-oddechowej, ponieważ wskazuje, że klatka piersiowa jest uciskana na zalecaną głębokość i że krew krąży po całym ciele.
Kroki prowadzące do prawidłowego uniesienia klatki piersiowej podczas RKO:
1. Pozycjonowanie :Połóż osobę na plecach na twardym podłożu i uklęknij obok niej. Ustaw się prostopadle do ich klatki piersiowej.
2. Ułożenie dłoni :Połóż nadgarstek jednej ręki na środku mostka (mostka), pomiędzy sutkami. Połóż drugą rękę na pierwszej i splataj palce.
3. Zablokuj łokcie :Trzymaj ręce prosto i zablokuj łokcie. Unikaj zginania łokci podczas uciskania.
4. Głębokość ucisku klatki piersiowej :Naciśnij mocno i równomiernie, wykorzystując ciężar górnej części ciała, aby ucisnąć klatkę piersiową na głębokość co najmniej 2 cali (5 centymetrów), ale nie więcej niż 2,4 cala (6 centymetrów).
5. Częstotliwość uciśnięć :Wykonuj uciśnięcia klatki piersiowej ze stałą częstotliwością około 100-120 uciśnięć na minutę. Aby utrzymać prawidłowe tempo, możesz użyć metronomu lub utworu o podobnym rytmie.
6. Pozwól na całkowity odrzut :Po każdym ucisku całkowicie zwolnij ucisk, aby klatka piersiowa mogła powrócić do normalnej pozycji. Pomaga to w odpowiednim wypełnieniu krwią komór serca.
7. Ciągłe uciski :Kontynuuj uciskanie klatki piersiowej bez przerwy, aż do przybycia fachowej pomocy medycznej lub do chwili, gdy osoba zacznie wykazywać oznaki życia, takie jak oddychanie, kaszel lub poruszanie się.
Prawidłowe uniesienie klatki piersiowej podczas resuscytacji krążeniowo-oddechowej zapewnia skuteczne uciśnięcie serca, co ułatwia krążenie natlenionej krwi do mózgu i innych ważnych narządów, zwiększając szanse na przeżycie.
