Do czego służy test skórny PPD?

Do diagnozowania gruźlicy (TB) stosuje się test skórny PPD (oczyszczona pochodna białka). Nazywa się go również testem Mantoux. Test skórny PPD pozwala sprawdzić, czy dana osoba została zakażona bakterią wywołującą gruźlicę.

Badanie polega na wstrzyknięciu w skórę niewielkiej ilości PPD – oczyszczonego białka pochodzącego z bakterii gruźlicy. Jeśli dana osoba została zakażona gruźlicą, w miejscu wstrzyknięcia zwykle w ciągu 48–72 godzin pojawi się mały, twardy, wypukły guzek. Mierzy się wielkość guza i na jego podstawie określa się, czy dana osoba jest zakażona gruźlicą.

Pozytywny wynik testu skórnego PPD nie musi oznaczać, że dana osoba ma aktywną gruźlicę. Może to wskazywać, że dana osoba została zakażona bakterią gruźlicy, ale nie rozwinęła się u niej aktywna choroba. W celu ustalenia, czy dana osoba cierpi na aktywną gruźlicę, mogą być potrzebne dalsze badania, takie jak prześwietlenie klatki piersiowej i badanie plwociny.

Test skórny PPD jest cennym narzędziem w diagnostyce zakażenia gruźlicą i jest szeroko stosowany w wielu krajach.