Jak wszczepia się rozrusznik serca?

Rozruszniki serca wszczepia się w drodze minimalnie inwazyjnego zabiegu chirurgicznego. Oto ogólny przegląd poszczególnych kroków:

Przygotowanie przed zabiegiem:

1. Pacjent poddawany jest dokładnej ocenie lekarskiej, mającej na celu ocenę jego ogólnego stanu zdrowia i określenie konieczności wszczepienia rozrusznika serca.

2. Konkretny typ rozrusznika i plan zabiegu ustala się na podstawie stanu i wymagań pacjenta.

Procedura (implantacja):

1. Zabieg zazwyczaj przeprowadza się w laboratorium elektrofizjologicznym lub w pracowni cewnikowania serca.

2. Pacjent otrzymuje znieczulenie miejscowe w celu znieczulenia obszaru, w którym zostanie wszczepiony rozrusznik, zwykle po lewej lub prawej stronie klatki piersiowej, poniżej obojczyka.

3. W sterylnych warunkach wykonuje się małe nacięcie w skórze.

4. Pod skórą utworzona jest kieszeń, w której mieści się rozrusznik serca.

5. Izolowane przewody elektryczne wprowadza się przez naczynie krwionośne i ostrożnie prowadzi do serca.

6. Elektrody podłącza się następnie do elektrod (zwykle znajdujących się w prawej komorze lub przedsionku serca), umożliwiając im monitorowanie i regulację bicia serca.

7. Rozrusznik umieszcza się w kieszeni pod skórą i podłącza do przewodów.

8. Nacięcie zamyka się szwami lub klejem chirurgicznym.

9. Procedura trwa zazwyczaj około 1-2 godzin.

Po zabiegu:

1. Po wszczepieniu pacjent jest monitorowany na sali pooperacyjnej w celu sprawdzenia, czy jego parametry życiowe są stabilne i czy nie występują żadne powikłania.

2. W razie potrzeby można podać antybiotyki i leki przeciwbólowe.

3. Zaplanowano wizyty kontrolne i regularne wizyty kontrolne u kardiologa, aby upewnić się, że rozrusznik działa prawidłowo i dokonać niezbędnych korekt jego ustawień.

Należy pamiętać, że procedura może się nieznacznie różnić w zależności od stanu pacjenta i rodzaju wszczepianego stymulatora. Zabieg wiąże się ze stosunkowo niskim ryzykiem, a zdecydowana większość wszczepień stymulatorów kończy się sukcesem.